My Lifesaver (Justin Bieber Fanfic - Greek Edition) [ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΕΤΑΙ]

Παρτ 18

:)

Εγώ: 'Fay, πάμε;'

Nikki: 'Που να πάτε;'

Εγώ: 'Δε θα σου δώσουμε και αναφορά!'

Nikki: 'Χαχα, καημένη! Ζήλεψες που θα πάω με τον Justin, huh?'

Έκανες την αδιάφορη ώστε να μη καταλάβει ότι της λες ψέματα.

Εγώ: 'Όχι, βέβαια! Χέστηκα!'

Nikki: 'Έλα τώρα, που χέστηκες. Σε ξέρω!'

Fay: 'Nikki, δε μας παρατάς λέω εγώ; Ότι θέλει θα κάνει, η Giota.'

Nikki: 'Καλά, το κατάλαβα.', είπε με ειρωνικό υφάκι.

Εγώ: 'Θες να τις φας πάλι ε;'

Nikki: 'Ποιος είπε ότι θα τις φάω εγώ; Εσύ θα τις φας. Με ποιο δικαίωμα, ρε θέλεις τον Justin;'

Εγώ: 'What the...? O.o Πρώτον, μπορώ να θέλω όποιον θέλω με το δικαίωμά μου και δεύτερον, όχι. Δε τον θέλω, οκ; Δρόμο τώρα!'

Ξεκίνησες να περπατάς προς την έξοδο μαζί με την Fay.

Συνάντησες τον Justin στην εξώπορτα καθώς έμπαινε μέσα.

Justin: 'Hey, girls. Τι κάνετε;'

Προτίμησες να μη μιλήσεις μη τα κάνεις χειρότερα από ότι είναι.

Άφησες έναν αναστεναγμό.

Justin: 'Giota, τι έγινε; Έχεις κάτι;'

Fay: 'Απλά μάζεψε την Nikki, μη την...μη πω τώρα τι θα της κάνουμε!'

Nikki: 'Τι θα κάνετε στη Nikki; Για πείτε, τσούλες;'

Εγώ: 'Ποια είπες τσούλα, ρε;'

Nikki: 'Εσένα και τη φίλη σου τη τσούλα.'

Justin: 'Nikki, ως εδώ, ε; Σταμάτα! Δεν θα κρατηθώ κάποια μέρα και θα σε χτυπήσω.'

Nikki: 'Χαχαχα, ακούστε εδώ όλοι', είπε φωνάζοντας προς τα παιδιά που βρίσκονταν στο σχολείο. 'Το αγόρι μου θέλει να με χτυπήσει.'

Justin: 'What? Αγόρι σου; Πότε; Πού; Πώς; Πότε;'

Nikki: 'Χαχα, έχει και χιούμορ.'

Justin: 'Ποιος σου το είπε αυτό;'

Nikki: 'Sorry? Τι εννοείς; Ότι με κορόιδευες τόσο καιρό;'

Justin: 'Όχι, αλλά..μετά από αυτά που περάσαμε νόμιζα πως χωρίσαμε.'

Nikki: 'Δε το είπα αυτό!'

Justin: 'Δεν είναι ανάγκη. Ορίστε, το λέμε και δημόσια. ΧΩ-ΡΙ-ΣΑ-ΜΕ!!!'

Η Nikki τον κοιτούσε χωρίς να μπορεί να πιστέψει όλο αυτό που έγινε.

Justin: 'Δε μπορώ να καταλάβω πως νόμιζες ότι είμαι το αγόρι σου. Είσαι ανόητη.'

Nikki: 'Αυτή φταίει, έτσι;', είπε δείχνοντας εσένα με το δάχτυλό της.

Justin: 'Δε φταίει η "αυτή" που λες, που έχει και όνομα, λέγεται Giota. Μόνος μου το λέω.'

Nikki: 'Τσουλίτσα, τα κατάφερες, ε;'

Σου έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα.

Εκείνη την ώρα που άνοιξες το στόμα σου για να της μιλήσεις πετάχτηκε ο Justin.

Justin: 'Μη τυχόν και ξαναμιλήσεις έτσι για την Giota. Δεν το αξίζει. Ειδικά εςύ, Nikki που είσαι μία τσούλα πραγματικά που το μόνο που ήθελες ήταν η διασημότητα στο σχολείο χάρη σε εμένα ως αγόρι σου. Έλα, παραδέξου το επιτέλους! Είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ!'

Nikki: 'Ε, ναι λοιπόν. Αυτό έκανα. Μου άρεσες. Πολύ λίγο. Αλλά μόνο για αυτό το λίγο το έκανα όλο αυτό, κάνοντάς σε να πιστεύεις ότι σε αγαπούσα.'

Justin: 'Κρίμα, γιατί εγώ ήμουν και είμαι τόσο μ@λ@κ@ς, που το πίστεψα. Και σε αγάπησα. Ντρέπομαι που το λέω.'

Nikki: 'Δε θα έπρεπε να ντρέπεσαι κανονικά, γιατί είμαι μια θεά!'

Justin: 'Άι, καλά. Κοιμήσου.'

Όλοι οι μαθητές είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό με τα λόγια της Nikki.

-'Τσούλα!', πετάχτηκε μια κοπέλα.

Η Nikki είχε στο βλέμμα της, οργή και θυμό, και ντροπή που είχε ξεχάσει ότι ήταν εκεί παιδιά και έβλεπαν όλο τον τσακωμό της με τον Justin.

Έφυγε θυμωμένη.

Εγώ: 'Τέλος πάντων, εγώ να πηγαίνω.'

Justin: 'Giota!'

Γύρισες απότομα.

Εγώ: 'Ναι;'

Justin: 'Θες να έρθεις μαζί μου στο χορό;'

Εγώ: 'Εμ, εγώ;'

Justin: 'Ναι, εσύ.'

Κοίταξες τρομαγμένα τη Fay που στεκόταν δίπλα σου.

Σου κούνησε το κεφάλι της θετικά.

Γύρισες προς το μέρος του για να του μιλήσεις.

Εγώ: 'Ν-ν-ναι, θα έρθω.' Του έριξες ένα χαμόγελο.

Justin: 'Τέλεια. :) Αν και έχουμε πολύ καιρό μέχρι τότε. Τα..λέμε.'

Είχες αφαιρεθεί.

Εγώ: 'Ν-ναι. Τα λέμε.'

Είχες κοκκινήσει με όλο αυτό το σκηνικό.

*.**.**.**.**.**.*

Woohoo!

Τα χάλασαν, τα χάλασαν!

Πόσο χαίρομαι.

Λοιπόν, στο επόμενο παρτ παίζει να γράψω μόνο της σκέψεις που θα κάνει

και με όλα όσα συνέβησαν η Giota.

Οπότε, ίσως θα είναι λίγο βαρετό. :/

Ηορε γου lικεd τhατ οnε :)

#LovUBabies

xoxo.