Seni ıssız gecelerinde gördüğüm ilk zaman.
Seni görmek için çaba sarf etmiyordum, yemin ederim. Sanki kader bizim için planlıyordu.
Dedim ya o aptal çocuk parklarında bile yolum oraya çıkıyor diye görüyordum seni.
O gün Jungkooklardan dönüyordum Min.Alt geçitte ki terk edilmiş piyanonun önündeydin. Yanında Hoseok vardı. Tartışıyordunuz anlamıştım. Yüzün asıktı, Hoseok seni orada bırakıp gitmişti.
Orada çok kalmadın.
Neredeyse sönmek üzere olan o sokak lambasının altındaydım.Yüzün belli olmuyordu ama omuzların sabahları olduğu gibi çökmüş değildi. Sen sanki gecelere aittin Yoongi.
Kendi yuvanı bulmuş gibiydin. Dudaklarından dökülen ıslık, asfaltı arşınlayan adımların, arada sarhoşlar gibi attığın hafif çığlıklar..
Hepsi sendin Min Yoongi.
Görmemiştim ama hepsi sendin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters to the Night ×× YoonMin
FanfictionBu mektubu gülümseyişlerini saklayan geceye yazıyorum,