Piyanona sarılarak gün ağarana kadar ağladığın ve ilk defa sabahı karşılamana şahit olduğum zaman.
Senden umudu kesmiştim. Ciddiyim, bir yerde kendini öldürdüğünü düşünmeye başlamıştım.
Ama yine oradaydın.Kahverengi darmadağın piyanonun yanında.
Ağlıyordun Min Yoongi, gözlerinden yaş akmıyordu yüzünde yer etmiş izlere bakılırsa o kadar çok ağlamıştın ki gerçekten gözünde yaş kalmamıştı.
Yanına gelmek istedim, yemim ederim.
Ama benim elimden gelecek hiçbir şey yoktu. Yoongi,keşke seni görmeden alsaydım Jungkookun mesajını.O zaman sen kahverengi piyanoya sarılarak ağlarken ben de seni tutardım.
Beni görmedin Yoongi ama ben de seninle güneşi selamladım. Sen şişmiş gözlerinle günün yükselişini izliyordun, yine darmadağındın saçların dağınıktı, bakışların soluktu.
Güneş tüm iştihamıyla yükseliyordu gecenin devri bitmişti ama sen yine de yüzünde ki kırık gülümsemeyle bulutların arasından öyle böyle gözüken güneşe bakıp alayla gülümsemiş ve bağırmıştın,
"İyi ki doğdun Hoseok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters to the Night ×× YoonMin
FanficBu mektubu gülümseyişlerini saklayan geceye yazıyorum,