Letters to the Night ×× YoonMin

01:00

İlklerin sonlarla tanıştığı zaman.
Aynı tepeydi, benimle ilk kez konuştuğun o eylül günü, hatırladın mı? O zamanlar sadece orada oturuyordum aynı okulda olduğumuzdan bile bir haber olduğun zamanlar.
Gerçi o günü hem sen unutmuştun hem ben. Yine bahar gelmek üzereydi.
Hoseok'un vefatının üstünden bir ay geçmişti.

O çürümeye yüz tutmuş bankta dağlara yaklaşmış güneşi izliyordun. Öylece oturmuştum yanına, meğer o gün her şeyi anlatmaya meyilliymişsin ya da sadece anlatacak kimseyi bulamamıştın.

"Hoseok beni bataklıktan çekip aldı." Sesin pütürlüydü. Kurduğun ilk cümle, kalbim için biraz ağırdı kabul et.
Tek kelime etmeden öylece güneşe bakmaya devam etmiştim.
Biliyordum çünkü benim onay vermeme gerek yoktu. Sen anlatacaktın.
"Parlak bir hayatım yoktu. O piyanoyu öyle oradan geçerken görmüştüm. Hoseokun benimle aynı okulda olduğunu bile bilmiyordum." 
Sesin titriyordu Min, sen konuştukça dişlerimi birbirine bastırıyordum çünkü biliyordum için enkazdı ve ben sen konuştukça o enkazın altında kalacaktım.

" O harabeden parmaklarıyla mucizeler yaratıyordu. O gündü benim için ne bileyim güneşti. O kadar mükemmeldi ki saklaması gereken bir şey yoktu. Benim gibi örtmesi gereken şeyler yoktu."  Min Yoongi ağlamaya başlamıştın.
Yine ağlıyordun, gülmeyi unutmuş yüzünden başka ne beklenirdi ki?

" Bencilliğim öyle kör etmiş ki gözümü, o gün ona kendinin bir kuklasını yarattığımı söyledim siktir. Göt herifin tekiyim. " Sesin tir tir titriyordu Yoongi, gözlerinde de görüyordum içinde ki tüm şehirler alev alev yanıyordu.

"Hoseok onu ilk tanıdığım zamanlar harika piyano çalardı. Ne oldu biliyor musun? Benim yüzümden parmaklarını sakatladı, sonra suçun kendinde olduğunu söyleyip beni teselli etti. Ah o kadar bencildim ki ona inandım."
O kadar bencildim ki Min Yoongi o gün tek kelime etmedim. O gün yine gün batana ay gece de yükselene kadar bana en yakın arkadaşını anlattın ama ölümünü hiç dillendirmedin.
Tüm gece dilin bükülene, sesin el verene kadar onu anlattın.
İtiraf edeyim bana anlattın sanıyordum.
Ama sen anlattıktan sonra bana bakmadan kalkıp gitmiştin.