Aga
Seeing Lea cry makes my heart ache. Noon pa man nangako na ako sa kanya sa harap ng Diyos na hindi ko siya papaiyakin. Naghiwalay man kami ngunit gusto ko pa rin tuparin ang pinangako ko. Kasi hindi ko inaakala na si Julie na anak namin ang sisira ng pangakong yun. Alam kong hindi sinasadya ni Julie na bitawan ang masasakit na salita na yun sa mommy niya. But I understand her, she's hurt and she has no idea about what happened years ago.
I sighed.
"Is Tita Lea and Ate Julie will be okay, Dad?" tanong sa akin Andrés. Tumigil pala ito sa paglalaro ng PS4.
"They will be son, let's just give them some time since they are both stubborn. Bantayan mo muna si Tita Lea mo anak okay? May kukunin lang ako sa itaas"
Tumango naman si Andrés at tsaka kinuha ko ang isang kahon kung saan nakatago ang masasayang alala namin noon at tsaka kinatok ko ang kwarto ni Julie.
Walang tao. Tinignan ko ang balkonahe ng kwarto niya at wala rin tao ng marinig ko ang pagtugtug ng piano. Napangiti ako. May mga bagay ngang magkaiba sa kanilang dalawa pero anga walang makakapantay sa pagkahilig at pagmamahal nila sa musika.
Gaya nga ng sinabi ko. Lea's stubborn, she doesn't want Julie to blame herself daw kaya umalis siya kaya nasira ang pamilya namin pero sabi nga nila the truth will set you free kaya isa lang ang naiisip kung paraan para maayos ito at yun ay sabihin ang katotohanan na pilit naming tinatago sa kanya. Ang katotohanan na magpapalaya sa amin sa nakaraan.
"It was your pictures with her when you are still a baby, tignan mo and see how much she loves her star" sambit ko at hinalikan ang noo ni bago tumayo.
Nakita ko ang panginginig ng kamay niya. Dahan - dahan akong lumabas while I saw her holding the pictures of her and Lea. She was crying.
Lea
I wipe my tears before I decided to go back inside of Aga's house to call Nicole since it's getting late. Napatingin ako sa wristwatch ko. It's already nine in the evening. I smiled bitterly mahigit isang oras din namin hinanap si Julie nang marinig ko mula kay Maqui, yung kaibigan niya na dalawang araw na daw hindi pumapasok si Julie at pati sila ay nag-aalala na dahil mukhang may problema ito pero ayaw sabihin sa kanila.
"Ags" tawag ko at nakita siyang pababa ng hagdanan.
"Lei?"
"Hindi na kami magtatagal ni Nicole kasi may pasok pa si Nicole" nakangiting sambit ko as I tried to sound the usual me.
"Kayo din kambal matulog na aside from school may practice pa kayo bukas"
"Matutulog din kami maya-maya Tita. We will just finish this round" sambit ni Andrés sa akin.
"Hatid ko na kayo" Aga offered
"Hindi na Ags, mapapagod ka lang at tsaka walang magbabantay sa mga bata"
"Tita hindi mo isasama si Ate Julie sa inyo?" tanong ni Atasha at pinause niya ang game na nilalaro nila pati si Andrés ay nakatingin sa akin.
"Oo nga mommy, is Ate Julie really not staying with us?" sambit ni Nicole habang pinipigilan nitong maiyak.
I look at them and for the first time in my life I don't have anything to say. Napatingin ako kay Aga at sa kambal bago kay Nicole.
Yumuko ako para mapantayan ko si Nicole "We will go back here to get Ate Julie when she's ready but for now let's give her sometime to rest"
"Atasha, Andrés, Ags, kayo muna ang bahala kay Lianne ha?"
Nakita kong nagkatinginan muna ang kambal bago tumayo.
BINABASA MO ANG
The Secret Daughter
FanfictionIlang beses ko na ba narinig mula sa mga kaibigan ko na naiingit sila sa mga anak ng mga artista? Once? Twice? More than a thousand times? Hindi ko na bilang. Sabi ng mga kaibigan napakaswerte daw ng mga anak nila, napapangiti na lang ako ng mapait...