உன் கண்ணில் உள்ள புன்னகை
என் மனதிற்கு மருந்துஉன் சிறு விரல்களால்
என்னை வருடும் போது
என் நிலை மறக்கிறேன் நான்உனக்கு நான் ஊட்டும் உணவை
எனக்கே நீ மறுமுறை
ஊட்டும் பொழுது
என் தாயை உணர்கிறேன் நான்உன் மீது நான் கோபம் கொள்ளும் பொழுது
சிரித்து மயக்குகிறாய் என்னைநான் அழும் பொழுது என் கண் துடைத்து
உன் தந்தையை மிரட்டும் பொழுது
என் சகோதரனை கண்டேன்உன் அரவணைபில்
என் தந்தையை கண்டேன்உன் அன்பில்
நீ என் தாய் ஆனாய்ஒரு வயது தான் ஆகிறது உனக்கு
என்னால் நம்ப முடியவில்லைமகள்கள் மட்டும் அல்ல
மகன்களும் நம் வாழ்வின் சந்தோஷமே....
ESTÁS LEYENDO
பொக்கிஷம்
Poesíaஇக்காலத்திலும் மாற்றமில்லையே? என் பல கேள்விகள்.. மற்றும் என் கிறுக்கல்களின் தொகுப்பு