to much pain

~hoofdstuk 14~

"Hallo yassir? Praaat aub maak me niet gek waar is Saiffedine hoe is t met hem?" schreeuw ik huilend..

"hij ligt in coma, ze weten niet of hij het wel of niet gaat redden" zegt hij zacht. Tranen rollen als watervallen naar beneden, "Wwwat?" stotter ik. "Mogen we hem bezoeken?" vraag ik zacht. Hij knikt, "ga jij maar eerst". Ik zie hoe erg het Yassir breekt, Yassir was een hele goede vriend van Saiffedine, totdat ik en Saiffedine uit elkaar gingen, hun vriendschap werd minder. Ik loop zachtjes naar binnen en zie hem daar liggen. Ik kijk hem huilend aan en neem plaats naast hem. Ik pak zijn hand vast en geef er een kus op. "Saiffedine please, word wakker" fluister ik zacht. "Please" herhaal ik huilend.

Ik geef hem een kus op zijn wang en verlaat zijn kamertje. Yassir omhelst me en aait over mijn rug, "Lieffie niet huilen t komt goed inshallah" ik knik en veeg mijn tranen weg. Ik zie Saiffedine s moeder aankomen rennen, en als ze mij ziet stopt ze en kijkt me met grote ogen aan. "bbbbbbenti? ben jij het ?" vraagt ze en rent naar me toe, ik neem haar in een knuffel en geef haar een kus op haar hoofd. "Ja ik ben het geltie, zeg ik en geef haar een kus..
"Twaheshtek bazaf" ( ik heb je gemist) zegt ze en doet haar handen op mijn wangen en kijkt me bewonderend aan. "Hta ana twaheshtek " (ik heb je ook gemist) "waar is hij?" vraagt ze huilend. Ik wijs naar de kamer en ze knikt, ze loopt naar binnen en yassir kijkt me medelijdend aan. "Meskiena echt zielig" zeg ik en veeg mijn tranen weg, "Gaan we? " vraagt Yassir, ik knik en neem snel afscheid van zijn moeder. Thuis aangekomen loop ik naar mijn kamer en val gelijk in slaap. Zo moe was ik gewoon, ik ben zelfs mijn afspraak met de penthouse  niet nagekomen, ik bel ze morgen wel.

Next month.....
Saiffedine ligt nog steeds in coma en ik zit er zo erg mee dat ik elke nacht me zelf in slaap huil, Bang, voor wat er komen gaat. Bang voor wat de gevolgen kunnen zijn, en bang voor het verlies van iemand waar ik zielsveel van houd.. Ik word wakker en loop naar de douche waar ik een snelle douche neem, ik trek mijn grijze adidas legging aan met bijhorende t shirt van Adidas. Ik trek mijn Lv Sneakers aan en doe me haar in een hoge knot. Ik pak me lv tas en stop daar alles in. Ik rij langs de albert heijn waar ik een bos bloemen haal en rijd naar Saiffedine. Ik heb niet eens ontbeten of iets maar heb geen eens eetlust. Het enigste waar ik aan denk en heb gedenkt deze maand, is Saiffedine, Ik woon trouwens al op mezelf met heel veel moeite heeft Yassir me laten gaan. Het is een penthouse hier in Amsterdam, heel mooi. Ik heb een hele grote ruime woonkamer met een hele mooie keuken! Ik heb 6 kamers, Mijn slaapkamer een kamer met mijn inloopkast en 4 kamers over.
Ik ben heel blij met mijn huisje en vind het veel beter zo.
Aangekomen bij Saiffedine, leg ik de bos bloemen neer en pak zijn hand vast. "Saiffedine" fluister ik zacht, "Je had al die tijd gelijk" zeg ik nogmaals. "Al die tijd dat je zei dat ik niet zonder je kon, al die keren dat je zei dat ik moest toegeven dat jij de liefde van me leven was"  " maar ik kon het niet, ik kon het echt niet toegeven, ik was veel ste laf om te vertellen wat de waarheid was en wat ik echt diep van binnen voelde " zeg ik huilend.
"Maar als ik nu terugdenk heb ik spijt, want ik weet niet meer of ik je stem ooit nog ga horen, ik weet niet of ik je mooie ogen nog ooit ga zien, of je beschermde armen om me heen ga voelen. Dat weet ik niet, die tijd had ik de kans, maar die heb ik niet genomen." zeg ik huilend.
"Ik ben hier Saiffedinne, ik ben hier bij jou, ik laat je nooit alleen, ik beloof het. Please laat mij niet alleen en word wakker, ik zal altijd bij je zijn, open aub alleen je ogen...." zeg ik huilend. Ik pak zijn hand vast en geef er kusjes op, ik leg mijn hoofd op zijn borstkas en hoor zijn hart zachtjes kloppen.
My  king, please wakeup. I miss you 🎀

Vergeet niet te stemmen en te reageren!