to much pain

~Hoofdstuk 16~

Hey dames, ten aller eerste Eid mubarak ik wil oprecht me excuses aanbieden voor het feit dat ik een aantal maanden niets geplaatst heb. Maar dat kwam doordat ik wat prive problemen had. But im back, ik adviseer jullie om het vorige deeltje terug te lezen!

"Home sweet home" fluister ik zacht
Ik besloot me snel op te frissen zodat ik weer terug kan naar het ziekenhuis. Ik neem een korte douche en kam mijn krullen uit en doe er wat crème in en maak er een strakke lage knot van.
Ik loop met mijn handdoek om mij heen naar mijn inloop kamer en zoek een setje uit wat ik aan kan trekken. Uiteindelijk koos ik voor een zwarte legging van north face met een oversized t shirt van north face. Ik loop naar mijn schoenen en pak mijn zwarte balenciaga sok. Ik pak mijn tasje en stop alle benodigde spullen erin. Ondertussen loop ik naar mijn kaptafel en pak uit mijn la de horloge  en armband en doe ze om. Ik pak mijn zonnebril van Dita en spuit nog een lekker geurtje op.
Im done.
Ik loop het huis uit en stap in mijn auto en rij naar Amc, daar aangekomen loop ik naar Saif de kamer en zie hem daar zwakjes liggen. Ik zie allemaal verschillende mensen hier zitten, ik ben heel blij voor Saiffedine dat het goed is tussen hem en zijn ouders. Nadat ze hem uit huis hadden geschopt hadden ze voor een lange tijd geen contact. Maar hamdollilah.

Ik neem plaats naast Yassir en hij geeft me een kus, "je ziet er stukken beter uit sis" zegt hij lachend, ik kijk hem aan en schenk hem een glimlach. Yassir stond altijd voor me klaar, ik ben hem daar zo dankbaar voor.
saiffedine's moeder komt zijn kamer uitgelopen en kijkt me lief aan, "benti hij vraagt al de hele tijd om je" zegt ze zacht, ik kijk haar aan "Ik ga naar hem toe " zeg ik en wil opstaan als Yassir me vasthoud "moet ik mee?" Vraagt hij, ik kijk hem twijfelend aan en schud zachtjes met me hoofd "het lukt wel" zeg ik en sta op en loop zijn kamer in.
Daar ligt hij dan, hij ziet er heel bleekjes en ziek uit logisch als je 3 x word geschoten.
Als hij mij opmerkt probeert hij op te staan, "blijf maar liggen" zeg ik zacht.
Hij knikt en ligt terug en draait zijn hoofd mijn richting op. "Ella-" ik onderbreek hem "Stop Saif je hebt me echt al genoeg pijn gedaan" zeg ik zacht. Hij pakt me hand vast "ik heb alles gehoord, hoe je vertelde hoeveel je van me hield. Waarom wil je het niet toegeven?" Zegt hij smekend. Ik kijk hem aan en een traan rolt langs mn wang "ik hou ook van je, zielsveel zelfs maar de pijn die jij mij hebt aangedaan kan ik maar niet vergeten hoe graag ik dat ook zou willen" zeg ik en kijk hem met tranen aan. "Vergeef het me asjeblieft" zegt hij zacht, "ik hou kanker veel van je Ellae je bent me hart letterlijk" zegt hij en legt mn hand op zijn hart ik voel zn hart kloppen.  Ik kijk hem vol tranen aan " ik kan dit niet" zeg ik huilend. Ik hou te veel van hem, ik verlang naar zijn vertrouwde armen om me heen, zijn lieve woorden. "Wat kan je niet" vraagt hij. Ik negeer zijn vraag en kijk naar de grond terwijl er tranen over me wangen heen rollen. Hij veegt me tranen weg met zn duim. "Ellae niet huilen asjeblieft"  smeekt hij. Ik knik en veeg me tranen weg. Hij begint heftig te  hoesten, ik sta op en kijk hem bezorgd aan. "Gaat het?" Vraag ik "zal ik een dokter roepen" hij schud hevig met zijn hoofd. "Nee met jou aan mn zij voel ik me goed genoeg, geen dokter voor nodig prinses" zegt hij en kijkt me aan. Ik kijk weg, "wanneer mag je naar huis?" Vraag ik om van onderwerp te veranderen. "Vandaag al" zegt hij, ik knik. "Nou ik ga maar eens, allah ie shafik" zeg ik en kijk naar de grond, ik kan hem niet in zn ogen aankijken. De ogen die me verliefd maakte en me hart heeft gebroken. "ellae" zegt hij zacht, ik knik "kijk me is aan" zegt hij, ik kijk nog steeds naar de grond. "Ellae asjeblieft kijk me aan " zegt hij nogmaals. Ik negeer hem "ik moet gaan" zeg ik en loop weg. Ik hoor iets vallen in de kamer maar loop snel weg. Ik loop naar de wc en veeg mn tranen weg. Ik hoor iemand kloppen, "ja" vraag ik zacht. "Ik ben het Yassir" ik open de deur en zie yassir mij aankijken "gaat het" vraagt hij ik knik. "Je houd van hem he" zegt hij en kijkt me aan. "Inderdaad ik hou van hem, maar ik kan het feit dat hij mij heeft gebroken maar niet vergeten." Zeg ik zacht,  hij knikt. "Kom ik breng je naar huis " zegt hij, "nee is niet nodig ik ben met de auto" zeg ik snel. Hij knikt, "safi isgoed doe je rustig aan elly?" Vraagt hij, "tuurlijk yasie" zeg ik en geef hem een kus op zijn wang. Ik loop weg naar de auto en rij snel naar huis.

Thuis aangekomen trek ik mijn pyjama aan en besloot ik het huis schoon te maken, sabri raadde me een schoonmaakster aan maar vind het onzin, hoezo zou ik het zelf niet doen? Ik heb genoeg vrije tijd.
Ik kijk op me telefoon en zie dat ik word gebeld door een onbekend nummer. Ik neem op "hallo?" Zeg ik zacht
"ellae noor" hoor ik hem zeggen, mijn hart begint sneller te kloppen en me ogen beginnen zich te vullen met tranen. "Ellae noor, het spijt me" hoor ik hem weer. "Ik mis je" zegt hij en hoor hem snikken. Tranen rollen over me wangen heen. "Ayman?" Zeg ik zacht "ja zusje, ik ben het. Het spijt me zo erg" zegt hij. "Waar ben je? Ik kom nu naar je toe en leg je alles uit" zegt hij "ik stuur je me locatie wel door" zeg ik en hang op. Nog steeds sta ik versteld Ayman, mijn lieve broer. We waren altijd 2 handen op een buik, onze band was zo sterk. Ik stuur me locatie op en na 10 minuten hoor ik de deurbel gaan, ik kijk op via de camera en zie Aymans hoofd. 

Ik voel me hart snel kloppen en kijk hem aan, zijn velgroene ogen kan je niet meer zien, hij heeft hele heftige wallen en ziet er super slecht uit. "Ayman" zeg ik en kijk hem aan hij neemt me in zn armen en stopt zijn hoofd in me nek. "Zusje het spijt me zo erg, ik mis je dood erg wollah. " zegt hij, ik schud met me hoofd "nee het spijt mij, sorry dat ik jullie ter schande heb gezet" zeg ik huilend. Hij doet zijn gucci pet af en kijkt me met bewonderende ogen aan. "Je bent nog steeds even mooi zusje" zegt hij lachend, ik lach en trek hem mee naar binnen. "Soow mooie huisje hoor" zegt hij, "kom je niet terug wonen in je ouderlijke huis?" Vraagt hij, ik schud met me hoofd "dan mag jij me t wel hebben vergeven maar dat houd niet in dat Papa en Sofian me ook hebben vergeven" zeg ik zacht, "ohja daar nog over, paps wou je spreken." Zegt hij. "Ja zeker om me weer te vertellen dat ik een hoer ben, weetje ayman ik ben t zat. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt en dat ik echt te ver ben gegaan maar telkens als ik maar een heel klein beetje hoop heb dat papa het me vergeeft dan breekt hij mij door me uit te schelden" zeg ik. Hij kijkt me lief aan en neemt me in zn armen, "ell ik beloof je dat hij het dit keer niet doet ja? Kom met me mee" zegt hij, ik knik. "Ik ga even omkleden" zeg ik en loop naar me inloopkamer.
Ik pak een zwarte Adidas legging met bijhorende t shirt van Adidas en doe mijn witte louis vuitton sneakers er onder aan. Ik pak een wit tasje van tommy en doe mijn horloge om. Ik kam me haar uit en doe het in een hoge knot.  Ik loop naar beneden waar ik Ayman hoor bellen, "luister kanker flikker je gaat normaal doen tegen dr of ik breek al die kanker tanden uit je bek" zegt hij boos en hangt op. Als hij mij opmerkt kijkt hij me aan en staat op. "Hoelang sta je hier al?" Vraagt hij, "ben dr net, wie was dat? Zeker papa he hij wilt me niet vergeven ik wist het" zeg ik en neem plaats aan de keukeneiland.

Vergeet niet te stemmen en een reactie achter te laten!!!!