to much pain

~ hoofdstuk 17~

Ik besloot toch wel met Ayman mee te gaan, ik stap in zijn auto en hij scheurt de straten uit. Aangekomen bij mn ouderlijke huis voel ik al meteen een brok in mn keel, wat mis ik me moeder en Elmyra. En de tijden dat alles nog zo goed ging dat ik nog zo een goeie band had met mijn vader en sofyan. Ayman knikt naar de bewakers en ze laten ons erdoor. Ik neem een stap naar binnen en alle flashbacks komen weer terug naar boven, hoe me vader me sloeg en uitschold maar ook hoe hij me behandelde als een diamant. Ik zie elmyra en ze komt naar me toegerend, ze ziet er super schattig uit in haar burberry jurkje met burberry sandaaltjes en een haarband van burberry. Haar mooie goude krulletjes hangen los en ze geeft me een knuffel. "Ik wil dat je nooit meer weggaat, ik had je zo erg gemist" zegt elmyra huilend. Ik geef haar een kus "ik heb je ook gemist schatje" zeg ik en veeg haar tranen weg. Ik loop samen met Ayman naar de tuin, ayman pakt me hand vast en schenkt me een glimlach "je kunt dit sis" zegt hij, ik knik en neem een diepe zucht. Ik loop naar de tuin en zie me ouders daar zitten, ze zien dr heel blij uit. T lijkt net alsof ik niet besta voor ze. Als ze me opmerken staat me moeder op en slaat haar handen voor haar mond. "Benti?" Vraagt ze ik knik en kijk haar huilend aan. "Benti" zegt ze en rent naar me toe, ze geeft me een knuffel en allemaal kusjes. "Benti samhini, ik mis je zo erg" zegt ze en kijkt me huilend aan. Ik kus haar hand en zeg dat het niet erg is en bied me excuses aan.
Me vader staat op en kijkt me lang aan, ik voel me benen trillen. Ik ben bang. Bang voor wat hij zal zeggen, bang om weer gebroken te worden. Hij schenkt me een glimlach en opent zijn armen. Hij geeft me een knuffel, "het is je vergeven, je blijft hoe dan ook me dochter" zegt hij zacht. Tranen rollen over me wangen heen, ik had dit echt never nooit zien aankomen. "Papa het spijt me zo erg ik schaam me dood voor alles wat ik gedaan heb" zeg ik huilend. "Benti het is goed " zegt hij en glimlacht. Ik knik en kijk ayman aan. Hij knipoogt en kijkt me blij aan. " alhamdollilah" fluistert me moeder zacht.
We zitten met zn alle in de tuin en kletsen, me vader vind dat ik weer terug moet komen naar huis maar ik weet het niet. Ik hoor de deur open gaan en zie Sofyan daar staan, "ellae?" Zegt hij en kijkt me aan, ik sta op "sow dit had ik niet zien aankomen" zegt hij lachend. Ik kijk hem aan en hij opent zijn armen om me een knuffel te geven, "aangezien iedereen je heeft vergeven wie ben ik om je niet te vergeven joh" zegt hij lachend. Ik schenk hem een glimlach en we nemen plaats met zn alle. De bedieners brengen ons avondeten en we genieten van t eten. Na t eten staat me vader op, "nou kinderen nu we eindelijk weer eens na maanden met zn alle zijn moeten ik en mama wat mededelen." We kijken hem aan "ik ben zwanger!!" Roept me moeder blij. Ik sta op en kijk haar vol vreugde aan. "Omg mamaaaa zo leukkk" zeg ik en geef haar een knuffel. Nog steeds is het raar om haar te knuffelen en zo te doen na maanden.
We genieten nog van onze gezellige avondje en ze hebben me uiteindelijk toch weten te overhalen om weer thuis te wonen. "Ik moet zoizo nog al me spullen pakken " zeg ik. Ayman kijkt me raar aan, "jij spullen pakken? Dan zijn we volgend jaar nog steeds bezig" zegt hij lachend. Ik steek mijn middelvinger op en kijk hem zogenaamd boos aan. " ik regel het wel elly" zegt hij en pakt zn telefoon erbij. Hij belt iemand op, "yooo broer ik wil dat je na dit adres gaat en alle spullen pakt en hiernaartoe brengt, allemaal vanavond nog. Yallah thalla " zegt hij en hangt op. Ik kijk hem lachend aan, "wollah je bent niet 100" zeg ik lachend. "Ik lijk op jou toch gekkie" zegt hij en geeft me een speelse klap.
Mijn vader staat op en pakt zijn pet en doet zn jas aan, "ik ga, ik kom laat thuis" zegt hij en geeft me moeder een kus. Sofyan staat op "papa ik ga ook even naar die lounge van je in oost, heb gehoord er is weer rwina" zegt hij en trekt zn jasje aan. "Saf, mohiem regel dat en ayman als je klaar bent hier thuis kom naar die pand in osdorp" zegt me vader en loopt het huis uit.

Ik loop naar me kamer en zie dat alles nog hetzelfde is gebleven, ik glimlach en kijk om me heen. Ik loop naar me inloopkast en pak een pijama en trek hem aan. Ik hoor geklop en kijk om, ik zie Ayman staan aan de deuropening. Hij komt zitten op me bed en kijkt me lief aan, "ben blij dat je dr weer bent " zegt hij, ik glimlach "ben ook blij om eindelijk thuis te zijn" zeg ik zacht en hij knuffelt me. "Maar eh ik heb een vraagje he" zegt hij, ik knik "heb je het echt met Saiffedine gedaan?" Zegt hij en kijkt me teleurstellend aan. "Ayman, kom op wat denk jezelf?" Zeg ik, "nee sorry, mijn fout" zegt hij. "Om het te bevestigen, ayman ik heb het met niemand gedaan never nooit" zeg ik. Hij geeft me een kus, "ik wist het wel" zegt hij lachend.
"Mohiem ik ga mocht je iets nodig hebben app me safi?" Zegt hij en geeft me een knuffel. Hij doet zijn gucci pet op en loopt weg.

Mijn moeder komt me kamer ingelopen, "benti wollah ik ben zo blij dat je er eindelijk weer bent" zegt ze, "ik ben ook blij yemma"

Flashback:
"Ik ben echt blij dat ik jou aan mn zij heb elly, je bent gewoon letterlijk mijn licht in me donkere put. Je hebt me hart gestolen, ik kan nooit meer zo erg van iemand houden als dat ik van jou hou" zegt saiffedine, ik voel me ogen vochtig worden en kijk hem aan. "Ik hou super veel van je Saiffedine, laat me asjeblieft nooit alleen" zeg ik, "nooit prinses nooit, ik sta altijd aan je zij" zegt hij en geeft me een kus op me lippen.

Een traan rolt langs mn wang, "benti?" Zegt me moeder, "oh " zeg ik en veeg me tranen weg. "Ik dwaalde hellemaal weg sorry" zeg ik. "Je houd nog van hem he" zegt ze en kijkt me aan. "Yemma het is gewoon zo moeilijk om iemand te vergeten van wie je zielsveel houd" zeg ik huilend. "Niet huilen eh zine, hij is je tranen niet waard" zegt ze en veegt me tranen weg. "Oke yallah ga slapen het is laat" zegt ze en geeft me een kus. "Slaaplekker oumi" zeg ik
"Slaaplekker prinses"