Anonymous (18+)

Executing the first command

Ik ben nog druk aan het werk op het kantoor als ik honger begin te krijgen. Ik kijk op mijn horloge en ik zie dat het al 20.00 is. Dit doet me gelijk denken aan het kaartje wat ik vanmiddag heb gekregen. Nadat ik het had gelezen heb ik het in mijn bureaula gestopt en me geconcentreerd op mijn werk. Des te meer ik erover nadenk, des te nieuwsgieriger ik word.

Ik ben iemand die van een uitdaging houd en daarom weet Tygo ook dat ik nooit nee zal zeggen wanneer hij een order wil plaatsen. Dit kaartje brengt nieuwsgierigheid bij me naar boven en ik zal koste wat kost mijn nieuwsgierigheid altijd achternagaan. Als ik het gevoel heb dat iemand mij uitdaagt, zal ik een uitdaging nooit uit de weg gaan.

Ik ben nog lang niet klaar met wat ik allemaal had willen doen vandaag. Normaal gesproken werk ik tot 22.00 door, maar nu besluit ik om eerder naar huis te gaan. Dan kan ik nog wat eten voordat ik me omkleed om naar het Café te gaan.

Na het eten kleed ik me om in mijn rode jurk en doe mijn parelketting om. Het is best vreemd dat degene die me het kaartje heeft gestuurd wist dat ik een parelketting heb. Ik heb de parelketting niet vaak om, alleen bij speciale gelegenheden. Aangezien ik veel aan het werk ben ga ik niet vaak naar speciale gelegenheden, dus ligt hij meestal thuis.

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Ik had liever een lange rode jurk aan gehad, maar het enige wat ik heb is een kort jurkje die strak om mijn lichaam zit. Ik heb niets te klagen met betrekking tot mijn lichaam. Ik ben slank met de juiste vrouwelijke vormen. Het verbaast Yvette altijd dat ik nog geen vriend heb, maar als je je hele leven doorbrengt op je werk, dan blijft er niet veel tijd over voor een vriend. Tygo heeft weleens geprobeerd om een afspraak met me te maken, maar dat is jammerlijk mislukt. Ik heb weleens afspraken gemaakt met mannen, maar vaak vergeet ik de tijd omdat ik zo druk bezig ben met werken dat de mannen al weg zijn als ik op kom dagen. Nu ik dat al zo vaak heb gehad, maak ik geen afspraken meer.

Ik houd een taxi aan en stap in. 'Kan je me maar het Café brengen?' De taxi chaffeur knikt en begint weg te rijden. Ik zie dat hij soms een blik werpt in zijn achteruitkijkspiegel om naar me te kijken. Ik doe net alsof ik het niet zie en blijf naar buiten kijken.

Ik vraag me af wat er gaat gebeuren als ik in het Café ben. Hoe weet ik wie de anonieme afzender is? Hoe ga ik de anonieme afzender herkennen? Wat gaat er gebeuren als we elkaar gevonden hebben? De adrenaline giert door mijn lijf van de spanning die ik voel. Als we bij het Café aangekomen zijn, geef ik de chauffeur zijn geld met een dikke fooi. 'Dank je wel, madame.' Ik glimlach vriendelijk naar hem, voordat ik me omdraai om de omgeving in me op te nemen. Alles in de buurt straalt uit dat het sjiek is.

De bodyguards staan voor de deur en ik ga in de immens lange rij staan. Dan zie ik een bodyguard bij de deur weglopen en hij loopt richting mij. Zijn ogen houden mijn ogen vast en hij loopt naar me toe. 'Sara Brewaltz?'

Ik trek mijn wenkbrauw op. Hoe kan hij nou weten hoe ik heet en hoe ik eruit zie? 'Ja, dat ben ik.'

De bodyguard lijkt tevreden te zijn en scant mij met zijn ogen. 'Juist, ik snap waarom. Als u mij wilt volgen.'

Ik kijk de bodyguard aan. 'Hoe bedoel je, je snapt waarom?'

De bodyguard buldert van het lachen alsof ik net iets heel grappigs heb gezegd. 'Ik snap waarom ze jou hebben uitgekozen.'

Hij loopt bij me vandaan en gaat er blijkbaar vanuit dat ik hem volg. 'Wacht even, ze hebben mij uitgekozen? Waarvoor hebben ze mij uitgekozen?'

De bodyguard loopt door en gunt me geen blik meer. Ik loop snel achter hem aan en trek hem aan zijn arm. 'Ik vroeg je wat. Waarvoor hebben ze mij uitgekozen?'

De bodyguard verstijft onder mijn aanraking en ik trek snel mijn hand terug. Zijn blik is leeg en koud als hij me weer aankijkt, er gaat een huivering door me heen. 'Sorry, ik wil alleen maar weten waarvoor ze mij hebben uitgekozen.'