Anonymous (18+)

Approved mission

Ik ben verbijsterd dat ik tegenover de vader van Mas sta. Als hij Gerald heet, betekent het dat ik het telefoongesprek tussen Mas en zijn vader heb gevolgd gisteren. Is dat de reden waarom Mas niet wilde zeggen met wie hij aan het telefoneren was? Weet Mas überhaupt dat zijn vader hier voor mij staat? Als dat zo is, had hij me wel even mogen waarschuwen. Ik voel enige woede opborrelen, maar ik weet dat ik rustig moet blijven nu.

Ik schud zijn hand en ik probeer zo zelfverzekerd mogelijk over te komen. 'Leuk kennis met u te maken meneer Desposito. Ik ben Sara Brewaltz.'

Hij knikt. 'Dat geldt ook voor mij Sara. Ik ben benieuwd naar jou en de presentatie.'

Oké, ligt het aan mij of weet deze man dat ik met Mas omga? Dat moet haast wel, ik denk dat Mas mijn naam wel heeft genoemd. Hij hoeft dan enkel 1 en 1 bij elkaar op te tellen.

De rest van het team komt achter meneer Desposito naar binnen en stelt zich voor. Nadat iedereen voorzien is van koffie en thee sta ik op en loop ik naar voren om de presentatie te starten. Mijn ogen vliegen de zaal rond en ik zie dat iedereen me aankijkt. Ik blijf even hangen bij meneer Desposito, die mij een knipoog geeft. Ik ben nu nog zenuwachtiger dan ik al was. Als alles maar goed gaat komen.

De dia's vliegen voorbij en verrassend genoeg weet ik mezelf staande te houden. Als ik klaar ben met de presentatie kijk ik de groep verwachtingsvol aan. Meneer Desposito knikt met zijn hoofd. 'Dat was een duidelijke presentatie mevrouw Brewaltz. Zou ik nu even met mijn team mogen overleggen?'

'Maar natuurlijk, ik geef u de ruimte.' Ik loop de zaal uit en ik sluit de deur achter me.

Yvette komt gelijk naar me toe gerend. 'Hoe ging het? Nemen ze je product aan? Ze zaten echt geboeid te kijken. Ik weet zeker dat ze helemaal lyrisch zijn over jouw product. Het steekt zo goed in elkaar dat ze wel gek zouden zijn als ze het niet zouden accepteren. Wat zijn ze nu eigenlijk aan het doen?'

Ik stoot een zenuwachtig lachje uit van al haar vragen. 'Ze zijn aan het overleggen of ze mijn product aannemen.'

Yvette zucht melodramatisch. 'Waarom moeten ze daar nog over overleggen? Het is toch duidelijk dat dit een steengoed product is.' Ze komt iets dichter bij me staan en fluistert in mijn oor. 'Die meneer Desposito is me er een. Hij heeft je letterlijk van top tot teen bekeken. Is het niet wat voor je?'

Ik verslik me en ik begin keihard te hoesten. Yvette kijkt me bezorgd aan en klopt op mijn rug. 'Ik weet dat hij wat ouder is, maar zo'n gekke vraag is het toch niet? Hij ziet er prima uit en hij is duidelijk in je geïnteresseerd.'

Ik schud mijn hoofd. 'Nee Yvet, hij is niks voor me.'

Yvette wiebelt met haar wenkbrauwen. 'Ben je nog steeds met die ander bezig? Is het eindelijk gelukt om een date te plannen?'

Ik zucht. Hoe ga ik me hier nou weer uit redden? Ik kan haar moeilijk de waarheid vertellen, ze zou me voor gek verklaren. 'Ja, we hebben al twee keer afgesproken en hij is echt heel leuk.'

Yvette trekt me in een stevige omhelzing. 'Ik zag de verandering al toen je binnenkwam. Je kijkt, uhm, verliefd. Ik ben zo blij voor je Saar, het is je gegund.'

Ze houdt zich iets van me af en bestudeert me. Ik kan het niet helpen, maar door de vlinders die in mijn buik vliegen omdat ik aan Mas denk krijg ik een knalrood hoofd. 'Zie je, ik wist het! Je bent verliefd. Wat leuk!' kirt Yvette erachteraan.

Ik hoor geschraap achter me en ik draai me gelijk om. Meneer Desposito staat in de deuropening. 'We zijn klaar met overleggen.'

Ik heb geen tijd meer om met Yvette te praten. Terwijl ik terug loop naar de zaal fatsoeneer ik mijn kleding. Met een verhit hoofd loop ik naar binnen toe en ik sluit de deur achter me. Nieuwsgierig ga ik op de stoel zitten om te luisteren naar hun definitief antwoord.

Meneer Desposito neemt het woord. 'We hebben uitgebreid uw product besproken. Wij zijn blij dat u al onze voorwaarden in uw product hebt verwerkt. Tussentijdse veranderingen zien we ook terug in het product. U heeft altijd opengestaan voor de opmerkingen en er kritisch over nagedacht. U was niet bang om die kritiek ook aan ons te vertellen waardoor dit een top product is geworden.' Zenuwachtig kijk ik de rest van de mensen aan, voordat ik mijn ogen weer op meneer Desposito richt. 'Wij zouden het een eer vinden om met uw product aan de slag te gaan. Tevens zouden wij het fijn vinden als u ons volgend project op u zou nemen. De verdere details daarvan zullen nog nader besproken worden. Gefeliciteerd.'

Er tovert zich een glimlach rond mijn mond. Het liefste zou ik nu al dansend een gat in de lucht springen, maar ik moet professioneel blijven. 'Hartstikke bedankt, dat is heel leuk om te horen.'

Het team pakt hun spullen bij elkaar en ze staan op. Ik sta bij de glazen deur van de zaal. Iedereen die me voorbijloopt feliciteert me en ik glunder. Meneer Desposito komt als laatste. Hij pakt mijn hand vast en feliciteert me oprecht. Het floept eruit voordat ik er erg in heb. 'Bent u de vader van Massimiliano?'

Zijn glimlach zwakt af en ik zie een droevige blik tevoorschijn komen. 'Ik denk dat je dat beter met hem kunt bespreken Sara. Ik hoop je snel weer te zien.'

Met deze woorden loopt hij weg en ik sta met mijn mond vol tanden. Ik haal mijn hand door mijn haar. Ik weet het nu zeker, Gerald is de vader van Mas. Waarom doen ze daar zo geheimzinnig over?

Yvette straalt van oor tot oor. 'Goed gedaan Saar! Ik wist dat ze jouw product gingen goedkeuren, gefeliciteerd.'

'Dank je wel Yvet, ik ben zo blij. Ze willen me zelfs hun volgende opdracht geven.' Vertel ik vol trots.

'Dat is super! Zullen we het gaan vieren?' Yvette loopt al weg om haar spullen te halen.

'Yvet, ik wilde eigenlijk de rest van de dag vrij nemen.' Verontschuldig ik me.

Ze kijkt me teleurgesteld aan. 'Ja, ik snap dat je het eerst met je nieuwe liefde wil vieren. Wij vieren het wel een andere keer. Tot morgen.'

Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen. Ik wil inderdaad zo snel mogelijk naar Mas. Niet alleen om hem het goede nieuws te vertellen, maar ook omdat ik nieuwsgierig ben naar zijn vader. Ik besluit om het morgen goed te maken met Yvette en nu zo snel mogelijk naar Mas te gaan.

Ik neem een taxi richting zijn huis, waar ik eindelijk de straatnaam van weet dankzij zijn chauffeur.

Ik sta voor het grote ijzeren hek en ik druk op de bel. 'Hallo mevrouw Brewaltz, ik doe gelijk het hek open.' Yulio klinkt even vrolijk als anders. Als het hek opengaat loop ik de lange oprit op. Ik zie een zwarte BMW voor de ingang staan, die er normaal niet staat. Yulio staat al te zwaaien in de deuropening. Ik glimlach en zwaai terug. Dan loop ik achter Yulio aan naar binnen.

In de woonkamer blijf ik stokstijf staan. Daar zitten Massimiliano en Gerald.