Να είμαι τέλεια για τους ανθρώπους που με θεωρούν κάτι σημαντικό. Ίσως πως κάτι αξίζω..
Να τους αποδείξω ήθελα πάντα με τον δικό μου τρόπο να λαβω μπράβο γιατί όντως τα κατάφερα.
Απαιτήσεις πολλές και εγώ κλαίω σε τουαλέτα. Έμφαση σε πολλά και εγώ αποτυγχάνω.
Τα λάθη όλα δικά μου. Το παραδέχομαι και συγγνώμη. Συγγνώμη που έχω δώσει την ψυχή μου σε κάτι που δεν θα αναγνωριστεί.
Μια βουτιά η ζωή , την ανάσα μου κρατάει.
Και η ψυχή , μια φωτιά , μες στις φλέβες μου κυλάει.
Τρεχαματα και πέφτω στο κενό.
Μια αστεία τραγωδία και δεν ξέρω τι σκατα τρέχει με εμένα.
"Ίσως πρέπει να ωριμάσει αυτό το μυαλό κάποια στιγμή Νικολέτα..."
Ίσως έχουν δίκαιο , ίσως πάλι όχι.
Δεν ξέρω.
