Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή.
Δημοτικό ακόμα.
Άκουγα τόσο όμορφα κεφατα τραγούδια που με έκαναν να τα χορεύω και γενικά... Ας μιλήσουμε με ιατρικές έννοιες, αυξουσαν την ντοπαμίνη μου.
Θυμάμαι η μεγαλύτερη μου απορία ήταν πως γίνεται να βγαίνουν αργά και στενάχωρα κομμάτια. Τα θεωρούσα τόσο βαρετά και χωρίς νόημα.
Τώρα που μεγάλωσα ακόμα και αυτά τα κομμάτια που τοτε τα χόρευα , τώρα τα έχω βάλει σε slowed και reverb .
