Γενικά έχω ωριμάσει, άλλο μεγαλώσει, άλλο ωριμάσει. Και αυτά που γράφω κυρίως τα γράφω για εμένα γιατί έτσι και αλλιώς λόγοι διαβάζουν.
Η ωριμότητα με έκανε να καταλάβω πως δεν είμαι μόνο εγώ σε αυτήν την ζωή. Δεν είμαι εγώ η αρχή και το τέλος, το Α και το Ω.
Δεν θεωρώ πως ήμουν εγωιστρια. Απλώς ίσως δεν καταλάβαινα τι χρειάζεται να κάνω για τους γύρω μου.
Πάντως ακόμα χάνομαι. Και τότε και τώρα. Τα ίδια γράφω. Τόσο γραφική ούτε εγώ με αντέχω.
Αλλά έφτασα σε σημείο να μην νιώθω Νικολέτα πλέον. Όλα τα συναισθήματα να βαδίζουν βάση την διάθεση άλλων..
Και ποιος νοιάζεται στην τελική; Ότι είναι να γίνει ας γίνει.
Κουράστηκα.
