The Truth Untold (방탄소년단's FF)

Chapter 10: Gun

Third Person's POV

Nagising ng wala sa mood si Lyn dahil sa nakita at napanood nya kagabi. Hindi nya alam kung bakit sya nasasaktan at nawawala sa mood samantalang dapat ay wala syang pake sa dalawa.

Naririnig nya ang mahinang paghilik ng asawa at nakayakap na naman ito sa kanya gaya ng medyo nakasanayan na nya. Sa tuwing gigising kasi syang katabi ito ay parati na lang nakayakap sa kanya kaya naman iisipin mong napaka close nilang dalawa.

Dahan dahan ulit syang humarap para titigan ang perpektong mukha nito. Ang maliit at matangos nitong ilong na sapat na upang bigyan ng pansin kung gaano kaperpekto ang mukha nya.

Hanggang sa bumaba ang paningin nya sa labi nito. Saka bigla nyang naalala nung araw na pagtulungan sila ng kanilang mga magulang para halikan sya ni Taehyung sa harapan nila. Biglang napangiti si Lyn na agad din namang naglaho nang suwayin nya ang sarili.

Wala namang dapat na ikangiti don.

At isa pa. Nakita ng dalawang mata nya kung paano sya halikan ni Ellise. Doon pa lang ay alam na nyang talo sya.

At bakit ba parang kinakalaban ko sya?

Huminga sya ng malalim saka mahinhing inalis ang braso ng asawa sa bewang nya saka tumayo. Mas mabuti pang maggala gala muna at maibaling sa iba ang atensyon.

Nagbihis sya ng simpleng shorts na hindi ganun kaikli at oversized na t shirt gaya ng parati nyang style sa araw araw.

Medyo madilim pa ang kalangitan dahil sobrang aga pa kaya tulog pa ang mga kasama. Kakaunti pa lang din ang mga tao na nasa labas na para maglakad lakad. Napagdesisyunan nyang maglakad sa tabi ng dagat para na rin magpahangin.

Hihintayin na lang siguro nyang magising ang mga magulang dahil sila lang naman ang matinong makakausap nito sa mga ganitong bagay. Wala pa kasi si Yuri, ang akala nya pa naman ay susunod ito kaaad sa kanila.

Brooklyn's POV

I sat at the sand and embraced my thighs as the cool wind touched my face. I stared at the sea while it joins the trees around dancing and splashing at each other.

And then I remembered their place last night. Why can't I forget about that? That's my fault anyway. I was the one eavesdropping on their phone call. I was the one who followed and watched them though that was their private time.

And I hate myself because I'm hurt for no reason. Maybe because. I also want that thing. I also want someone to cuddle me, to hug me, to kiss me. And love me. To the point that I can wish no more.

And I also hate myself more because everytime I'm imagining those things......

I see Taehyung.

I know it's impossible for him to love me. We are just using each other anyway. Well, I guess I am now taking grant the marriage. I badly want to be with him. For longer time.

But Ellise.

She was so lucky. I loose all my self confidence whenever I see her. Seems like I'm being useless when she's around.

"Feeling lonely?" Nagitla ako at agad na napalingon sa nagsalita. It was Sean. Agad akong napangiti. Kung isa lang sa anim na kumag ito ay siguradong niyakap ko na to kahit marami pang nakakakita. Pero dahil hindi naman kami close at kailangan kong umaktong propesyonal. Kahit hindi naman ako naka pampropeyonal na kasuotan.

"Not really." Natatawa kong sabi kahit na sa totoo lang ay gusto ko sanang mapag isa.

"You didn't told me." Sabi nya habang umuupo sa tabi ko. Kinunutan ko sya ng noo.