İnsan ruhundan darbe almayı görsün.
Bedenindeki darbelere,yaralara merhametle bakan,şevkatiyle okşayan,öpücükleriyle iyileştiren insan ruhuna darbe alınca herşeyi bitiriyor. Ruhuna sarılamıyor,şevkatini sunamıyor,merhametinden pay biçemiyor ve dahası sevemiyor. Önce kendini sonra hayatı sevmeyi bırakıyor. Canı yandıkca,ruhu kanadıkca yalnızlığına sarılıp ağlamakdan başka bir çaresi kalmıyor. Küçük ellerimle büyük ellere uzandım. Ben tutunamadım onlarsa tutmadılar. Gelecekdeki bana bir mektup;
"Umut etmek bir işe yarıyor mu? Bizimde küçük ellerimize biri tutunuyor mu? Üşüyen bedenimize biri sarılıyor mu? Kayıp ve yalnız ruhumuzu biri buldu mu? Hala bir parça sevginin peşinde kendimizi harap ediyor muyuz? Öyleyse bırakalım herkesi,kendimizi bulalım, karanlıkda,düştüğümüz yerden kaldıralım. Alnımıza bir öpücük kondurup saçımızı okşayalım. Kimsenin sevmediği bizi biz sevelim. Sanırım insanlar sevmeyi unutmuşlar,gitmeyi marifet bilmişler. Biz bizi sevelim,biz bizden gitmeyelim..."
¤♡¤♡¤♡¤♡¤♡¤♡¤♡¤♡¤♡¤
Huzursuz uykumdan uyanıp da yazdım. Yazım hatalarım varsa affedin. Lütfen bu bölüme de yorum yapmayı unutmayın,es geçmeyin. Sanırım kırık ruhumun biraz onarılmaya ihtiyacı var. Sizi seviyorum Sessiz satırlarım...♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİM SE(S)SİZ SATIRLAR
ПоэзияKelimelerin anlamsız Cümlelerin kayıp olduğu Senin hep gittiğin bir kitabın Yan karakteriydim ben ..................................................... Biraz senden var bu kitapta Biraz da benden Biraz biz varız Kayıp, Susmuş, Kimsesiz kalmış Bu...
