-'Beni üzme artık ne olursun' dedi fısıltıyla serçem.
Kollarındaki çürükler takıldı gözüme.
Ne olduğunu sormaya korktum.
Çünkü biliyorum ki en çok ben yaktım onun canını,
Unuttum cok kırılgan olduğunu,
Hep içine attığını,
Gülen maskesi'nin ardından ağladığını
-Ne oldu kollarina ?
-Ruhumun çürükleri arttı
Bedenime yansıdı
Artık ruhum da bedenimde kaldırmıyor açılan yaraları.
Çürüdüm işte...'
O gün onun öleceğini öğrendim.
Sonra kayboldu ortadan bir daha onu hiç görmedim.
Bir ay sonrada öldüğünü öğrendim.
Köpek gibi pişman oldum.
Onu sevmeyi beceremediğim her saliseye
Onu üzmeyi başardığım her saliseye
Oysa o bir güzel söze
bir gülüşe dünya'nın en mutlu insanı olurdu.
Böylesine bir insanı ben öldürdüm üzüntüden.
İlk tanıştığımız zamanlarda ki sözleri çınladı ölünceye kadar kulaklarımda...
"Ben kelebeğim ömrüm kısa,
Ben serçeyim ağlarsam ölürüm..."-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
Nasılsınız benim Sessiz Satırlarım. Umarım hepiniz çok mutlusunuzdur. Yazım hatalarım varsa affedin. Oy ve yorumlarınızla beni mutlu edin. Seviyorum sizi😍😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİM SE(S)SİZ SATIRLAR
PuisiKelimelerin anlamsız Cümlelerin kayıp olduğu Senin hep gittiğin bir kitabın Yan karakteriydim ben ..................................................... Biraz senden var bu kitapta Biraz da benden Biraz biz varız Kayıp, Susmuş, Kimsesiz kalmış Bu...