gladiola ⚜️ taekook

⚜️18⚜️

Tarih : 16 Nisan 2016

gladiola

Hayatımda ilk defa kendimden nefret ettiğim de, on üç yaşındaydım.

Tecavüze uğradığım da on üç yaşındaydım.

Kendimden nefret etmeye başladığımda, vücudum da eller hissettiğim de...

On üç yaşındaydım.

gladiola

Babam beni terk edip gittiğin de, on dört.

Annem bir kamyonun altında can verdiğinde ise... on altı yaşındaydım.

Herkesten kaçıp, çöplerde saklanıp her gece işkencelere maruz kalırken daha çocuktum.

gladiola

Vazgeçmek istedim, kaybetmek istedim.

En azından ölürken dahil,

Uçmak istedim.

gladiola

Ellerimi cepleri yırtık montuma soktum.

O gün, son diyerek ilerledim kalabalıkta.

Bazıları öylece kaçarken, bazıları iğrenerek yada acıyarak baktılar bana.

Bedenim pislik içindeydi.

Leş gibi kokuyordum.

Çöpten tek farkım, çöp poşeti içerisinde olmamamdı.

Ah her neyse...

gladiola

Bir şekilde başımı sokacak bir yerim.

Beni ayakta tutan bir çift ayağım vardı.

O an aklımdan geçen tek şey,

"Bu mutlu son için üzgünüm."

Sözlerinden başka hiç bir şey değildi.

gladiola

Pilot olmak isterdim.

Kuşlara meydan okumak, bulutların içinden geçerken her seferinde gülümseyerek nefes almak isterdim.

Annemi de kaybetmem ile ellerimden tüm miras bir an da çekildi.

Ve hayallerim son buldu.

gladiola

Büyük babam oldukça zengin bir iş adamıydı.

Sayısız çalışanı, sayısız şirketi.

Sayısız parası vardı.

Ama tek bir tane kızı vardı.

Ve o da, benim için çıktığı yolda öldürülmüştü.

Sorumlu bendim...

gladiola

Babam bizi terkettiğin de, annem parmağını doğrultup bağırmıştı.

"Senin yüzünden."

Annem öldüğün de, büyükbabam parmağını doğrultup bağırdı.

"Senin yüzünden."

gladiola

Benim yüzümden.

Eğer belki anneme o gece tavuk yemek için baskı yapmasaydım.

Ölmezdi.

Eğer belki doğmasaydım, babam terketmezdi.