I Stupidly Fell In Love with my Bestfriend

Chapter 16

Chapter 16

Pagdating ko sa harap niya ay nagulat ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit.

"J-JP." I said.

"I'm sorry... please.." he said.

"For what?" I asked na naguguluhan.

"Yung nangyari sa bar.. I'm very sorry.." he said. Now I get it.

"You don't have to be sorry.. it's okay.. we were both drunk that night." I said.

To be honest wala naman talaga siyang kasalanan eh. Okay lang naman sa akin yun.

Bumitaw siya sa pagkakayakap saka matiim na tumingin sakin. Now, I see how much sincere he is.

Pagkatapos ng titigan namin ay may binigay siya sa aking paper bag. Nagtataka akong tumingin sa kanya.

"What's this?" I asked.

"Wondering na hindi ka pa kumakain? Are you?" He asked.

"Not yet.. pinakain ko kasi kay mom yung food ko kanina." I said.

"Oh edi tamang tama, kumain ka muna." He said.

"Sige, tara na punta na tayo sa room ni kuya." Yaya ko.

Habang naglalakad ay pinagsalikop niya ang nga daliri namin, hindi naman na ako umangal kasi andun na rin kami sa tapat ng room ni kuya.

Pagpasok namin ay naabutan namin si Joshua at Angela na nagtatawanan. Pero nung makita ako ni Angela, napalitan lahat ng tawa niya ng kaba, si Joshua naman ay napalitan ng parang selos hanggang sa bumaba ang tingin niya sa mga daliri namin.

Kahit nakatingin siya sa mga kamay namin ay hindi ko binitawan si JP, hinila ko siya papunya dun  sa sofa saka pinaupo siya.

"Upo ka muna, kakainin ko lang itong dala mo." Sabi ko, saka pumunta sa lamesa inilagay ko roon yung pahkain saka nagsimula.

After a while ay natapos na akong kumain. Kaming dalawa lang ni JP ang naiwan kay Kuya dahil hiantid ng dakilang jowang si Joshua si Angela.

Pagkatapos kong iligpit ang pinagkainan ko ay pumunta ako sa tabi ni JP. Halatang pagod na si JP dahil halata sa mukha niya na antok na siya.

"JP, my shoulder is free. Matulog ka muna." I said. Inilipat niya naman ang ulo niya sa balikat ko.

Mejo naiidlip na rin ako kaya hindi ko na namalayan na naisandal ko ang ulo ko sa ulo ni JP.

Dreaming...

Its christmas at wala pa si Joshua dahil nandun siya kila Angela para dalhin ang regalo niya atsaka siya didiretso dito.

After a while ay may itim na sasakyan na nagparada sa harap ko, na sa labas kasi ako ng gate at hinihintay siya. Alam ko nang si Joshua iyon kaya tumayo ako ng diretso para salubungin siya.

Pero di ko akalain na kasama niya si Angela na sa itsura pa lang nahihiya na. Nagbago lahay ng expression ko, yung kaninang parang happy face kong mukha ngayon ay sad facr na na parang namatayan.

Sabagay namatayan naman na talga ako, namatay na yung puso ko.

Hindi pa sila nagsasalita ay inunahan ko na si Joshua.

"Bakit mo dinala yan?" I asked calmly.

"Uhm, gusto niya kasing sumama." He said.

"Hindi mo ba nasabi sa kanya na para sa PAMILYA lang tong pagsasalong ito?" I said.

"Belle..."

"Tss."

End of dreaming...