I Stupidly Fell In Love with my Bestfriend

Chapter 22

Chapter 22

Monday, at nakatambay lang ako sa bahay dahil may vacation leave kami hanggang matapos ang Pasko at New Year.

Sabi ng manager namin ay 'we need to spend time to our family' so eto ngayon ginagawa ko.

Nandito sa bahay, pero minsan nagkukulong lang sa kwarto. Minsan naman ay dumadalaw rito si Joshua para i-share sa akin yung plano para sa lintek na anniversary nila ni Angela.

But, I wonder if Angela still does her secret. I mean, yung nakikipag talik sa ibanh lalaki. Kung alam lang ni Joshua yun eh.

I want to tell Joshua but there is my fucking 'what ifs' in my mind.

What if he don't believe?
What if he just think that I'm just doing this because I'm jealous?

Nawala yung pagiisip ko nung marinig ko yung boses ni Joshua na kunakatok sa pinto.

"Wait.." I said.

Tumigil naman siyang kumatok kaya binuksan ko at sumalubong sa akin ang masaya niyang mukha. Hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng kirot. Dahil ba nakikita ko siyang masaya dahil sa iba?

Bigla niya akong niyakap ng mahigpit.

"Why?" I asked.

"Cauz, I have a best friend like you." He said.

Ganyan naman lagi eh.. laging best friends lang..

Ramdam ko yung pagka-wala ng ngiti sa mga labi ko.

"HAHAHA! halika na nga!" I said na lang. Kahit nasasaktan na.

Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama, ang sakit kasi ng kikod ko kaya feel na feel ko ang pag higa.

Tumabi naman siya sa akin, tapos  bigka siyang nagsalita.

"Is there something bothering you?" He asked. Isip-isip ko, Oo, kasi hindi mo ko nakita samantalang 16 years tayong magkasama.

Urghhh!!!

"Nothing, I'm just sleepy..." I said.

"May lalaki na bang pumalit sa akin, Belle?" He asked.

"Bakit mo natanong?" I asked.

"Kasi napapansin kong, lagi kang nakangiti kapag nanjan si JP." He said.

"Bakit? May pumalit na ba sakin?" Balik na tanong ko sa kanya.

"Wala, pero nanjan si Angela. And to be honest, she makes me smile, and happy. Higit pa sa ipinapakita mo." He said. Parang may milyong-milyong punyal ang tunusok sa puso ko.

Higit pa sa ipinakita mo...

Higit pa sa ipinakita mo...

Higit pa sa ipinakita mo...

Paulit ulit na nag e-encho sa tenga ko ang mga huling katagang na yun.

"Kung tatanongin kita.. sino pipiliin mo? Ako o si Angela?" I asked.

"Ikaw, kasi may kutob akong nililiko ako ni Angela." He said.

"Ganyan naman laging role ko eh.. gusto mo kapag nasasaktan ka, pasasayahin kita." I said.

Nasasaktan na talaga ako.

"Casey..." he said na parang sinusuyo ako.

"Its okay, sanay naman na ko. 16 years tayong magkasama pero para kang bulag.. sanay na ko na tulungan ka." Sabi ko sa isang medyo malamig na tono. Nangingilid na yung luha ko. Pero dahil nakatingala ako hindi ito tuluyang tumutulo.

"I'm sorry." He said.

"Its too late." I said, sabay tayo. "CR lang ako, tapos simula na tayong gumawa." Paalam ko.

Hindi ko na siya inantay na sumagot, naglakad na agad ako ng mabilis papuntang CR.

Pagdating sa CR, ay umiyak na ako ng umiyak. Hindi ko hinayaang may lumabas na hikbi sa bibig ko. Palihim lang akong umiyak hanggang sa napagod na ko.