EFLA | BXB

24. BÖLÜM: "SORGU"

"işte sonra da yüzüne kapattı nick'in." dedi aiden rahatsızca oturuşunu düzeltirken. bakışlarımı diktiğim kahve kupasıyla bakışmaya devam ettim.

"bir şey söylemeyecek misin?" diye sordu kısık sesiyle.

"hayır çünkü beni ilgilendiren bir konu değil. efla ile aralarında çözecekleri bir şey."

"haklısın."

efla ve nicholas balık tutmak için evin arkasındaki donmuş gölün kenarındaydılar. başta bizde yanlarındaydık ama sonra efla çok soğuk olduğu için hasta olmamdan korkup içeri girmemi istedi. aiden da arkamdan geldi bir süre sonra. bana dominic ve nick'in telefon konuşmasını anlatmak için boş bir an kolluyordu zaten.

akşam nick balıkları temizlerken ben de fırını ve tespiyi ayarlıyordum. efla duştaydı aiden ise cloud'un yemeğini vermeye gitmişti.

"nasılsın?" diye sordu nick birdenbire.

"iyiyim." dedim tepsiye fırın kağıdını sererken.

"sen ve efla? siz nasılsınız?"

"iyiyiz." dedim bu kez de. temizlediği balıkları alıp tepsiye dizmeye başladım.

"efla benim kardeşim erez bunu biliyorsun değil mi?"

"evet. o da senin hakkında aynı şeyi düşünüyor."

"ona karşı olan hislerinden emin misin erez?"

tezgaha yaslanıp doğrudan yüzüne baktım. o da elindeki işe bırakıp bana karşılık verdi.

"sorguya mı çekiliyorum?" diye sordum gülümsemeyi denerken.

"sanırım evet." dedi nick muzip bir tavırla.

"o zaman açık konuşayım. aramızda kalsın ama erkek kardeşine çok fena düştüm nick. günden güne beni kendine sıkıca bağladı. çok cesur biri sayılmam ama konu efla olduğunda tamamen korkusuz hissediyorum biliyor musun? ona karşı da onun yanındayken de. sanırım bu cevap yeterli olur."

"sadece küçük bir uyarı yapmak istiyorum. güvenle ve minnet duygusuyla aşkı birbirine karıştırmıyorsundur umarım erez. bunu güzelce ölçüp tartman gerekiyor bence."

"senin derdin ne?"

"efla'nın mutluluğu."

"bana böyle şeyler söylediğini bilseydi mutlu olmazdı." dedim tezgahtan çekilirken. hızlı adımlarla yürüyüp mutfağı terk ettim.