~SADECE BİZ~

7. BÖLÜM

Okul bitti. Helinin annesi ile babası ayrı ve Helin babasının yanında kalıyor. Bu yüzden haftada bir kez annesinin evine gidiyor. Bugün de çıkışta Helin annesinin yanına gideceği için ben eve tek başıma yürümek zorunda kaldım. Yolda yürürken Burak' ı gördüm. Benim biraz önümde yürüyordu. Arkasından seslendim.
- Burak, Burak...
Burak arkasını döndü ve beni beklemeye başladı. Koşa koşa ona yetiştim.
- Burak sana teşekkür etme fırsatım olmadı.
- Niye? Çok mu meşgulsün?
- Hımmm çok meşgulüm.
- Rica ederim.
- Hı?
- Teşekkür etmedin mi? 
- Haaa doğru. Gerçekten çok teşekkür ederim. Senin sayende matematikten 80 aldım.
- İyi bi kere de sen bana iyilik yaparsın ödeşiriz.
- Ne istiyorsun? Söyle Vallah yapıcam.
Kaldırımda durakladı.
- Benimle sahile gelir misin?
- Sahile mi? Neden?
- Ne neden? Gezmeye işte.
- Şimdi mi?
- Evet hemen şimdi. Olur mu?
- İsteğin bu mu yani?
- Offf amma çok soru sordum aaa sen de. Geliyon mu gelmiyon mu?
- Offf tamam yaaa geliyorum.
Burak bana bakarak sırıttı. Ben ise ona soru sormaya devam ediyordum.
- Bi şey söyleyeceğim. Senin burada ne işin var. Evin buralarda mı
- Haaa
- İnsan bir evet der yaa...
- E napiyim amma çok soru soruyorsun... Benim evim senin evinden az daha ileride. Yeni taşındık ve benim okulum çok uzakta kaldığı için bu okula nakil aldırdık.
- Benim evimi nereden biliyorsun sen?
- O gün evden çıkarken çarpıştık ya ondan olabilir mi acaba?
-... Olabilir. Kardeşin var mı peki?
- Yok
- Anne baban in mesleği ne?
- Babam yok... Öldü... Annem de hasta.
- Ya... Üzüldüm Kusuruma bakma gerçekten bilmiyodum.
- Allah belasını versin.
Dedi sessiz bir şekilde ama ben duydum.
- Ne Dedin?
- Sorun değil boşver dedim.
Sonunda sahile vardık. Denizin kenarındaki yüksek taşlara oturduk. Burak;
- Senin kardeşin var mı?
- Yok ben de tek kardeşim.
- Anne baban?
- Meslekleri mi?
Başını salladı.
- Bizim cafemiz var. Annem de babam da orada çalışıyor. Yani ben de okul çıkışı arada oraya gidiyorum.
Tam o anda telefonum çaldı ve annem arıyordu.
- Efendim anne.
- Kızım neredesin?
- Anne şey... Ben sahildeyim.
- E senin yarın sınavın yok mu?
- Var var... Var daaaa çalıştım yani. Sınav sonuçlarımdan anlarsın.
- Biran sen kiminle birliktesin?
- Şey sınıftan bir çocuk....
O arada Burak araya girdi.
- Adım Burak.. Annene öyle söyleyebilirsin bence.
- İsmi yok mu o arkadaşın.
- Burak...
- Ben tanımıyorum. Kızııım..Yoksa...
- Anne saçmalama tamam.. Birazdan evdeyim. Hadi görüşürüz.
Dedim ve telefonu kapattım.
- Benim gitmem gerek artık.
- Bu muydu yani?
- Ne bu muydu?
- Bu kadar mıydı? Bunun için mi geldik buraya?
- Annem çağırıyor benden bu kadar.
- Tamam. Kalk o zaman.
Burakın yüzü düştü. Ama gitmek zorundaydım. Çünkü annem beni merak etmişti. Eve doğru birlikte yürüdük.
- Senin şu arkadaşın Helin var ya..
- Eee..
- Nasıl bir kız o?
- Neden soruyorsun ki?
- Merak ettim.
Acaba Burak Helin e karşı bir şeyler mi hissediyordu? Nedense bunu düşününce üzülmüştüm. Ama neden? Acaba Burak a karşı bir şeyler mi hissediyordum? Hayır!! Bu düşünceyi kafamdan atmalıydım. Çünkü Burak bana Helinin nasıl biri olduğunu sormuştu. Demek ki ona karşı bir şeyler hissediyordu. Hem Helin de demiyor muydu Burak  derslerde bana bakıyor diye. Belki  de ben yanlış görmüşümdür. Gerçekten de Helin e bakıyordur. Belki Helin için dışarıya çıkmak istemişti benimle.
- Helin, iyi bir kız...
Helini çok övmek istemiyordum. Çünkü sanırım gerçekten de Buraktan hoşlanıyordum.
- Bu kadar mı?
- Hayır. Çok, çok iyi bir kız. Sevdiklerine değer veren sahip çıkan bir kız.
O anda Burak'ın sırıttığını gördüm. Artık emindim. Burak Heline karşı bir şeyler hissediyordu.

Eve gittim. Odama girip yatağıma oturur oturmaz annem peşimden gelip kapıyı kapattı ve yatağın kenarına oturdu. Heyecanlı bir şekilde;
- Burak kim?
Diye sordu.
- Burak??
- Kızım sen dedin ya Buraklayim diye.
- Haaa o Burak.
Korktuğum başıma gelmişti. Annem benim arkadaşlarımı özellikle erkek arkadaşlarımı çok merak ederdi. Ve onları araştırırdı.
- Ee kim o Burak??
- Şey yaa... Arkadaşım.
- Sadece arkadaşın mı?
- Evet anne arkadaşım. Abartma lütfen.
- Niye dışarı çıktınız peki? Ne konuştunuz dışarıda?
- Şey... Öyle konuştuk işte. Hem sen neden bu kadar merak ediyorsun ki?
- Niye olacak canım. Kızımın arkadaşlarını merak edemez miyim?
- Annecim iznin olursa artık yarınki sınavıma çalışacağım.
- Tamam tamam çıktım. Ama benden kurtulamazsın. Öğreneceğim o Burak' ı
Dedi ve odadan çıktı. Tabii ki anneme yalan söylemiştim. Ders çalışmayacaktım. Hemen bir müzik açıp kulaklığımı takıp yatağıma uzandım..