[✓] nebula » jungri

Bölüm 20

En azından ölümüm sevdiğim adamın ellerinden olacaktı..

Nefesim tükenmişti. Her şeyin sonundaydım artık. Ellerimin altındaki bu metal ellerin beni öldürebileceğini hiç düşünmemiştim. Nasıl düşünebilirdim? Bu elleri tutmayı o kadar sevmiştim ki..

"Seni..affedi..yoru..um..Jungkook.."

Artık her şey tamamen karanlıktı. Büyük bir boşluğa gömülmeden önce adımı söyleyen birilerini duydum ama geç kalmıştı. Derin karanlığa adımımı çoktan atmıştım ve artık tek istediğim şey Jungkook'un kendisini suçlamamasıydı.

.................................

Göz kapaklarımı aralarken başıma birilerinin koşuşturduğunu duydum.

"Yeri."

Jungkook.

"Ah..Beni duyabiliyor musun?"

Boğazımdaki kuru tadı yutkundum ve gözlerimi tamamen açtım. Karşımda Jimin, Jungkook ve Seulgi endişeli gözlerle beni izliyorlardı.

"İyi misin?" diye sordu Seulgi. Bir kez daha yutkundum ve kafamı salladım. Gözlerim Jungkook'a kaydığında Jungkook gözlerini benden kaçırdı.

Jimin sordu, "Hatırlıyor musun?"

"Evet." Nasıl unutabilirdim ki?

"Peki öyleyse.." dedi Seulgi Jimin'e dönerek, "..biz çıkalım. Sizin konuşacaklarınız vardır."

Jimin Seulgi'nin elini tutarken mırıldandı, "Fazla uzaklaşmasak iyi olur—"

"Jimin." dedi Seulgi, Jimin'e dirseğiyle vururken.

Seulgi'yle Jimin bizi yalnız bıraktığında Jungkook yanıma oturup ellerimi tuttu. Tek kelime bile etmeden yere bakıyordu. Kendini suçladığını biliyordum.

"Ben iyiyim.." dedim gülümsemeye çalışarak, "..Jungkook..bana bak."

Jungkook bakışlarını yerden bana çevirdi. Yüzünde ağlamaklı bir ifade vardı ama..artık ağlayamayacağını biliyordum..

"Özür dilerim."

"Senin suçun değildi—"

"Senden uzak durmalıydım. Seni öldürebilirdim."

"Sana direnebilirdim. Ben de bir cyborgum, güçlüyüm biliyorsun.." dedim ve yalan söyledim, "..ama sana direnmek istemedim."

"Seni Jimin kurtardı." dedi hemen, "..eğer Jimin uyanmamış olsaydı—"

"Jungkook.."

"Şu an bile burada oturduğum için kendimden nefret ediyorum."

"Etme. Çünkü ben seni çok seviyorum." dedim ve Jungkook'u kendime doğru çektim. Jungkook eğildikten sonra gözlerini kapattı ve beni öptü.

Tekrar doğrulduğunda elimi yüzüne koyup gülümsedim, "Nasıllar? Herhangi bir komplikasyon oldu mu?" Jimin ve Seulgi'nin durumunu soruyordum.

Jungkook kafasını salladı, "Hayır. Gayet iyiler. Buradaki tek sorun benim."

"Senin sorununu da buradaki tatlı sevgilin çözecek." dedim şirin bir şekilde gülümseyerek. Sonra da dirseğime yüklenerek kalkmaya çalıştım ama Jungkook kollarımdan tutup durdurdu,

"Acele etmesen?"

"Jungkook. İkimiz de dönüşüyoruz. Bundan sonraki adımın daha kötü olmasından korkuyorum. Sadece ikimiz için değil..Seulgi ya da Jimin'e de zarar verebiliriz."