TWENTY-ONE

148 3 0
                                    

Chapter Twenty-One

Clever's POV

"Wala akong pakialam kung wala kang dalang pagkain. Next time, don't enter here without permission. Naintindihan mo? Don't come here if you feel like tapos aalis lang kung kailan mo gusto. That's a bad habit, Ms. Del Valle," seryoso kong pagkasabi sa kaniya. Hindi siya kumibo at nakatitig lang siya sa mukha ko. She looked at me deliciously, hypnotized to my appeal.

Don't tell me pinagnanasahan niya ako?

I groaned. "Hoy. What's gotten into you? I'm know I'm handsome but don't look me like that."

Nakatigtig pa rin siya sa akin habang nakaawang ang bibig nito. Kulang na lang maglaway siya sa harapan ko. Ganito ba ang epekto  ko sa kanila? Napatawa ako sa sarili. I knew this would happen.

I waved my hand in front of her but it was no use. Sa inis ko ay sinigawan ko siya. "Ms. Del Valle!"

Kumurap siya. "H—Huh?"

Napahilot ako sa sentido ko at bumuntong-hininga. "Please come to your senses. I'm talking. And will you take this seriously? Sawa na ako sa pagmumukha mo sa totoo lang. Don't get me mad. And please, I'm begging you. Don't come here anymore. Okay? Baka anong sasabihin ng mga taong makakakita sa atin," pangaral ko sa kaniya.

"Am I at fault? Kung sana pilitan mo yung passcode, wala sana ako rito sa loob. Minsan bobo ka rin, e. Anyway, just give me my money and I won't bother you anymore," wika niya at inilahad ang kamay niya.

That again. Kumuha ako ng kapirasong papel at ballpen sa center table at inabot iyon sa kaniya. "Here. Just give me your account number at doon ko na lang ipapasok. No worries. It's a six-digit."

Aakmang kukunin niya ang papel at ballpen ngunit binawi ko ang kamay ko. "And...ayaw ko ng pag-usapan ang nangyari sa atin no'n. It's just between you and me. Also, don't threaten me again with that. Maliwanag? Hindi mo pa alam kung ano ang kaya kong gawin."

Para siyang batang um-oo na lang bigla. Pagkatapos niyang isinulat ay ibinalik niya muli sa akin.

"You will be notified when it's done. Get out of here. I'm done with you," I said dryly. I was about to turn my back at her when she suddenly grabbed my upper arm. Nanatili akong nakatayo at animo'y parang isang yelong nanigas. I felt a tingling sensation to her touch.

She smiled sweetly like I was going to smash her face of hers. It pissed me. She looked horrible when she smiled. "Can I ask you a question?"

"Calm down, Eisen," paulit-ulit kong turan sa sarili.

Tinanggal ko ang kamay niya na nakakapit sa braso ko. Isinilid ko ang kamay ko sa bulsa at saka ako humarap sa kaniya. Hanggang dibdib ko lang pala siya.

I looked at her with seriousness but to my surprise, I ended up staring his rosy lips. Nagbalik tanaw sa isip ko ang nangyari noon. Her lips were actually soft and delicate. Iyong tipong hanap-hanapin mo. Her visage reminded me of someone.

Shit.

Mabilis akong umiling. Damn, what am I thinking?! No way! She's not even my type for God's sake! She's just a crazy pervert!

"Eisen, wake up!" I yelled under my breath.

"What?" tanong niya.

I cleared my throat and diverted my gaze to avoid an eye contact. "What is it? Bilisan mo. May gagawin pa ako."

Palihim ko siyang sinulyapan.

She gave me a seductive grin. "Well. I'm just wondering if you are..." She lowered her voice, "...an eight?"

Marrying Mr. PerfectionistTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon