14.09.2016
Ölmek için güzel bir gün...
Aristo,sevmek acı çekmektir der. Sevmemek,ölmek.
Bugün,yine seni gördüm. Son 1 yıldır gördüğüm gibi gördüm. Sadece sevgiyle gördüm. Bir tiyatro oyunu gibi izledim seni. Perdenin arkasında ne kadar fazla dağınıklık var. Fakat,perdenin önü,senin gözlerin gibiydi. Gözlerin,mavi değil. Gözlerin yeşil değil. Gözlerinin rengini anlatabilmem için farklı bir dil bulmam gerekli. Sana aşkımı da bu yüzden anlatamıyorum. Yeni bir lisan,yeni bir alfabe bulmam gerek.
Seni gördüğümde,neden ölmem gerektiğini sorguladım. Tanrı sorgulamamı yasakladı. Ama ben yine de sorguladım. Sonra,senin kalbinde ki tohumu sulayan o insanı gördüm. Saçları güzeldi,yüzü güzeldi. Sen güzeldin. Ve ben,ben sadece bendim. Topluma aykırı ben. Sana saf sevgi besleyen ben. Ellerini tutuyorsun işte,ellerin,sanki sarmaşık gibi bağlıyor bir ağacın gövdesini.
Özlüyorum seni,belki hala çocuğum. Ama buradayım. Hala yanındayım.