THE NEXT STEP 18+

Hoofdstuk 8

 Ciro neemt een hap uit zijn burger. Hij is hier de enige man die strak in pak zit. Ik had niet verwacht dat hij hier had willen eten. Ik pak een frietje. "Dus wat doe je voor werk dan?" vraag ik. "Ik werk in een familiebedrijf," antwoord hij en hij neemt een slok van zijn drinken. "Wat voor familiebedrijf?" vraag ik. "He, genoeg over mij. Wat doe jij voor werk dan?" zegt Ciro nu. "Ik ben secretaresse van mevrouw Steen, de vrouw waarmee u nu net een vergadering had. Ciro verslikt zich in zijn drinken. "Mevrouw Steen?" Ik knik. Ciro schud langzaam zijn hoofd. "Hoeveel krijg je betaald?" vraagt hij nu. Wat is dat nou weer voor vraag? "Gaat je niks aan." "Het gaat me wel iets aan als ik je een baan wil aanbieden en meer wil betalen," antwoord Ciro. Nu is het mijn beurt om me te verslikken. "Een baan aanbieden?" Ciro knikt. "Nee dat kan echt niet, dat is natuurlijk gewoon omdat we seks hebben gehad." Ciro haalt zijn schouders op. "Ik heb liever jou als secretaresse dan de lelijke man die ik nu heb. Plus je bent er duidelijk goed in want je werkt voor mevrouw Steen."

Ik sta versteld. Hoe kan hij nou iemand een baan aanbieden wanneer hij diegene helemaal niet kent? Het is stil voor een tijdje. "Weetje we praten er vanavond wel over. Acht uur haal ik je op van Ruiter & Co. Dan gaan we uit eten, ik betaal!" zegt Ciro. Ik knik. 

"Waarom had je me eigenlijk niet gebeld?" vraag ik na een lange stilte en mijn stem klinkt zwakker dan ik had gewild. Ciro kucht zachtjes. "Ja sorry, ik had geen tijd," zegt hij nu. Wat een stom excuus. 

Ik kijk op mijn telefoon en spring op. Kut! "Sorry! Ik moet gaan! Ik ben al een kwartier te laat!" Ik sprint de McDonalds uit en kijk nog een snelle keer om naar Ciro. Hij grijnst alleen maar. 

"Je bent ontslagen," zeg mevrouw Steen, haar accent doet haar alleen maar gemener lijken. "Mevrouw, alstublieft, geef me nog een kans," stamel ik. Maar mevrouw Steen schud al haar hoofd. "Nee, het is klaar. Ik kan geen secretaresse hebben die te laat is," zegt mevrouw Steen en ik weet dat het al gedaan is. Ik ben ontslagen. Ik heb geen baan. Nu ben ik zo goed als gedwongen om de baan van Ciro aan te nemen. Maar hoe ga ik ooit serieus voor hem kunnen werken als hij zijn lekkere lichaam laat zien of wanneer hij schrijft en je zijn prachtige armspieren kan zien. Hoe kan ik me ooit focussen dan, als ik steeds blijf denken aan die nacht. 

Ik weet niet eens wat voor bedrijf het is, maar na vanavond zal ik het weten.