PÓTERE

Chapter 18: Bestial

—Nolian City of Ohira 18.

Being aggressive to kill and torture someone is what I am feeling right now. It was a familiar feeling but I love it and enjoying it. The itch to rip someone, the drool to see someone slowly dying, the starve to make someone bleed.

"Tulungan mo nga ako, Trefor."

Pagkatapos kong paikotin ang mga buto nila sa tuhod at nang mahiga sila sa sahig habang sumisigaw ng tulong. I said it to Trefor and we find some beds or tables. One of the important equipments to make the ‘torture’ successfully.

May nakita lang kaming dalawang kama at isang mesa na halatang ginagamit nila kapag kumakain sila. Piniwesto namin iyon sa gitna ng sala at pagkatapos ay nagtulong kaming maihiga ang tatlo sa mga tatlong bagay na mahihigaan nila. They wiggle to be free but we are strong and cold, they couldn't do anything.

Humanap ako ng isang maliit na mesa para malagyan ng mga dinala kong kutsilyo kanina. Iba't-ibang klase ng mga kutsilyo na galing pa mismo sa kusina ng academy.

Pagkatapos na malagyan ng lubid ang bawat kamay at paa nila ay kumurba na ang ngisi sa labi ko. This is exciting! Ang dugo mula sa isang mata nila ay tumutulo at ang kanina pang dugo ay natuyo na. Bumalik si Trefor sa inupuan niya kanina malapit sa pintoan. He is just coldly watching us.

I cleared my throat.

"Sino ang unang gumahasa sa pamangkin ko?"

"Siya! Si B-bill, Gwyn! Si Bill!"

"O-oo! Si B-bill!"

Mabilis na sagot ng dalawa at tinuro si Bill na siyang nasa gitna mismo. Ang nasa bawat gilid niya ay tinuturo siya. Biglang nanlaki ang mga mata ni Bill at matalim na tiningnan ang mga kasama niya.

"Mga walang hiya kayo! Hindi ako! Ikaw 'yon, June—" hindi na niya natapos pa ang sasabihin dahil malakas ko na siyang sinuntok sa dibdib. Napatigil siya sa pagsigaw at napalitan iyon ng malakas na nasasaktang ungol.

"June," lumapit ako sa bandang kaliwang lalaki. Kinuha ko ang basag na bote sa mata niya at mabilis na bumuswak ang dugo. Napasigaw ito sa sakit kahit ang mga kasama niya'y napa-iyak na. "Anong unang ginawa ni Bill sa pamangkin ko? Sasagot ka ng maayos o 'yang kaliwa mo namang mata ang paduduguin ko?"

Nanginginig na tumango siya sa akin. "A-ano, G-gwyn . . . Si... nak—sak niya... ng kutsilyo-'ng m-ay pampa... paralyze para hin-di maka—laban. . . Gwyn."

Natawa ako ng malakas sa sinabi niya. Tinapon ko sa gilid ang basag na bote na may dugo. Tumigil ako sa harap ng mesang puno ng mga iba't-ibang kutsilyo. Kinuha ko ang bread knife. Maliit iyon para mas masaya. Nakangising naglakad ulit ako papunta kay Bill.

"Hmm, you really did that?... " malamyos kong tanong habang dinilaan ang dulo ng bread knife. Nanginginig na naman si Bill habang umiiling ng paulit-ulit. "Hmm, if my tongue gets cut then you did it to my niece. Deal?"

Nakangiti ng matamis na bahagya akong tumango sa kanya. Walang pag- alinlangan na diniinan ko ang dulo ng bread knife sa dila ko. My tongue gets cut, I tongued out and the blood from it fall down rapidly to the floor. Natawa ako ng malakas at tiningnan siya ng matalim.

"You really did that?"

"No, you hurt yourself Gwyn. But I didn't do it to Prae. Sila! Sila ang may sinaksak kay Prae, sasabihin ko ang totoo na ako ang naunang gumahasa sa kanya. But all of it was not my doing, Gwyn! May kumidnap sa aming tatlo at may tinurok sa aming kakaiba, Gwyn! Please, maniwala ka!" nahihirapang sigaw ni Bill.

Kumunot ang noo ko. "Kumidnap sa inyo? Bakit si Prae talaga ang ginawa niyo ng karantaduhan, ha?" nanggigil na hinawakan ko ang panga niya ng mariin.