PÓTERE

Chapter 7: Classmates

—Nolian City of Ohira 7.

Napatigil ang guro sa pagsa- salita na nasa harapan. Lahat ng mga estudyanteng nasa loob ay napatingin sa amin pati na rin ang guro. Hindi lang ako sigurado kung lahat ba ng mga taga- Rich Nolians na mga magiging kaklase namin ay napanood noon ang mga paglabas ng ability namin sa araw ng pumili ang Hari ng magiging kanyang 'warrior'.

"Hi, how can I help you?" ang guro ay bahagyang ngumiti sa amin. Tanlia stopped at the front of the teacher and handed the files to her.

Tinanggap iyon ng guro at binasa. Lahat kami ay naghihintay. Napa- baling ako kay Oclaire nang mahina niya akong sikuhin. Nagta- tanong ang mga matang tumitig ako sa kanya.

Lumapit siya sa akin ng kaunti at bumulong. "You saw the guy at the last row sitting at the last chair?"

Sa pagsabi niya noon ay mabilis akong tumingin sa mga estudyanteng nasa hulihan na naka-upo. My jaw almost drop when my gaze met his cold gaze. His lips slowly form a smirk and his left hand waved at me slowly.

"He's staring at you intensely." pagpapatuloy ni Oclaire sa sasabihin. My throat become dry. The way he stared at me, it's mix with enthusiasm and dominancy. That's very unique kind of stare he was giving to me and making me scared at the same time.

Dahil sa intensidad ay bigla akong napa-iwas at napatingin ako kay Oclaire na nakangisi sa akin. His head jerked sidewards and his lips are forming a playful smile. He is good looking, sabog nga lang.

"Don't stare at me like that." may bahid ng babala ang pagkaka sabi ko sa kanya. Nakaka- inis na kasi ang pagkaka- form ng mga mata niya na nakatitig sa akin. Like his eyes are telling me, there's something funny playing inside his head and that funny thing is about 'me'.

Parang sumusuko na itinaas niya ang mga kamay sa harap ko. He laughed quitely. Napatingin ako kay Tanlia at sa guro na masinsinang nag-uusap. Debi beside me is cursing and tsk'ing. Alam kong bagot na bagot na siya sa pagkakatayo namin dito sa harap.

"What is your relationship with the grandson of King Francis? The way he stared at you was like threatening and like he's planning something dangerous to you." saad pa nito na biglang nagpa- kaba sa akin. Biglang pumasok sa utak ko ang sinabi ni Cara sa akin tungkol kay Trefor.

'No one dared to challenge me.
Consecquences...
He's a psychopath on his own.
He have this dark ability

"I'm on the last step of my death." I said absentmindedly. Not knowing the suspicious stare of Oclaire giving to me. He laughed and I just looked at him weirdly. Sabog na weirdo.

"You know, I just don't experiments herbs and nature's gift. I also experiments people's emotion. If they are saying their are happy but their eyes saying opposite, I will know they are saying the truth and not. And I know if something weird happened to you, too. Reading you is just a basic subject. A piece of cake, to make it more classy and shortly." may halo pang pang- aasar sa boses nito.

"Bakit ikaw pa ang nakasama ko dito?" hindi ko napigilang sabihin ang naglalaro sa isip ko.

Imbes na mainis o mainsulto. He just laughed like he knew that I was going to say it to him. Hindi iyon isang halakhak at tanging sarili niya lang ang nakakarinig sa tawa niya.

"You have no choice," then he winked.

"Hoy taong sabog, anong pinag uusapan niyo ni Urkahart." biglang lumitaw sa harap namin si Gughes na parang sasabog na ang eyebags anytime. Ang pupungay na ng mga mata niya at halos magkaka parehas lang sila ni Oclaire.

"Ano, Caise? Urkahart? Saan mo naman 'yan kinuha, ha! Urquhart na Urquhart e, bobo mo pare." bigla na lang na binatukan ni Oclaire si Gughes sa ulo ng malakas.