Öldürmek bir kadını zor değil
Ne elini kana bularsın, ne de şüphelenirler senden.
Azar azar zehirlersin. Biraz kahvaltıda, biraz öğle yemeğinde.
Akşam yemeğine de saklarsın zehir gibi sözlerinden.
Bu zehir geçmez, ötekiler gibi yıkamakla mideyi
Gıdım gıdım karışır kana, başarırsın öldürmeyi.
Nasıl olacak diyorsun,
Zaten sen bunları yapıyorsun, devam et yaptıklarına.
Her gün biraz karakterinden , biraz da gururundan iste.
Yüzüne bakma konuşurken, hatrını sorma her akşam eve gelirken.
Yemek iste, çay kahve iste, neden o öyle, şu böyle de işte.
Sabah ayakkabılarının temizliğini, gömleğinin ütüsünü bahane et.
Sözlerin en kötüsünü söyle, hakaret et.
"Bir şeye ihtiyacın var mı?" diye sorma.
Hastalanırsa, görmüyormuş gibi bakma.
Kapıyı geç açtı diye, telefonu geç kaldırdı diye kız, çıldır.
Bahane et şunu, bunu, örnek göster onu bunu, saldır.
Beğenme yemeklerini, önüne fırlat, sonuna kadar yediğin boş tabağını.
Ye iç, aşır ayaklarını ayağının üstüne.
Kurul, sultanlar gibi televizyonun önüne.
Çayın, kahvesini, meyvesini getirt .
Ardınca bak, gözlerinle ez, it.
Yeter mi tüm bunlar diyorsun, hep yapıyorum zaten bunları,
Beni çıldırtacak gibi bakıyor, sözlerime padişahımmış gibi tapıyor.
Öyle yapar, unttuğun bir şey var kadın önce anadır, evladıyçün katlanıyor.
Oysa yavaş yavaş ölüyor.
Önce benliği, sonra gururu, daha sonra kimliği yok oluyor.
