Görmeyeli yıllar olmuş, kırışmış güzel yüzün
Beyazlamış saçların, değişmiştir bak
özün.
Bir zamanlar topuğunu öpen o çifte örük
Biri siyah, biri ak, neden bu kadar sönük?
Neden yüzün gülmez olmuş, gözlerinde keder var
Bakışına siyah inmiş, saçlarına beyaz kar.
Kim incitmiş kırmış kalbin, yaralamış gönlünü,
Böyle mahzun, böyle teslim
bekliyorsun ölmünü.
Bırak, değmez, hiç bir şeye yaşamının kadrin bil,
Yaşıyorsun, hiç fark etmez karşındakı nasıl dil.
Zehir saçar dört bir yana, yılan olup soksa seni
Sen sabreyle, kini ile zehirlenir kendi teni.
Gel suçlama ne hayatı, ne de zalim zamanı,
Ne o suçlu, ne de hayat, keyfin çıkar her anın.
Ķader değil günahkar, ne ona, ne ana bilen
Tut hayatın eteğinden kaçmamıştır o tren.
Sanıyorsun zaman geçmiş, sen durmuşsun yerinde
Duran zaman, geçen sensin bu zamanın içinden.
