İntiharcının pişmanlığı

49 7 5
                                    

Al koynuna beni deniz, öldür beni kayalara çarpa çarpa

Batır beni, gel al benden her boşuna tükettiğim nefesimi.

Kes her çıkan, herkeslerle konuşmaya çalıştığım gür sesimi.

Gel al beni, kumlarına karışayım, götür beni yaka paça.

Götür  beni  sen ey dalga, bırak olsun  balıklara yem cesedim,

Al denizim, yok et beni, martılara yem et beni, arasınlar, arasınlar.

Sakla beni kabukların arasında- bu gün ilkkez bırak işe yarasınlar.

Ruhum çoktan öldü deniz,  sana teslim ettiğim   cansız bedenim.

Belki çıkan o sert rüzgar, yağan yağmur, seller sular beni ona hatırlatar

Al koynuna beni deniz, oldur beni, gel yeniden yarat beni.

Güneş doğsun, rüzgar dursun, dalga sussun, sakin sakin bak denizim.

Senden alım güç kuvveti,   yolver doysun hoş kokunla  bu nefesim.

Senin boyda arzum olsun, al koynuna yüzüm yüzüm, umudunla donat beni.

Dilenmerem hiç kimseden ne merhamet, ne de sevgi  yaşat beni! Yaşat beni!!!























Şiir türlü.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin