Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 2

"Dus, waarom zit je hier?" Vraagt Cody. "Als je niet wilt antwoorden hoeft dat niet." Voegt hij er snel aantoe.

"Uhm, mijn ouders zijn altijd weg voor hun baan. Ze vinden het niet zo fijn dat ik steeds alleen ben, maar mijn vader zat hier vroeger en stond erop dat ik ook hiernaar toe ging." Hij knikt en laat zich achterover vallen. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik hoor voetstappen deze kant op komen. Zodra ik me omdraai zie ik Caleb staan.

"Is er een bepaalde indeling?" Vraag ik. Caleb zet een paar stappen naar voor en maakt een kastje open. "Dit kastje is voor jou. Cody en ik delen die andere." Zegt hij. "En Aiden dan?" Vraag ik. "Aiden is onze vriend, maar hij deelt een kamer met Brian." Legt hij uit. "Wie is Brian?" Vraag ik. "Brian is ook een vriend van ons." Ik knik en begin mijn toilettas uit te ruimen.

Caleb loopt naar de deur van de badkamer en doet hem dicht. "Skylar, als je het er niet over wilt hebben prima, maar ik wil het toch even vragen. Je zei dat je ouders vaak weg zijn, en dat je daarom hier zit. Maar daarnet bij de balie zei je nog dat dit je straf was." Ik zucht diep en kijk weg. "Het is niet iets waar ik trots op ben. En ik wil niet dat jullie direct slecht over me denken, terwijl jullie me niet kennen." Hij knikt begrijpelijk en hij opent de deur weer. Ik wil naar buiten lopen maar voordat ik de deur uit ben stopt hij me. "Als je wilt praten, ik kan goed luisteren." Glimlacht hij. "Thanks Caleb." Hij glimlacht vriendelijk en ik loop terug naar de kamer.

"Dus, wat is hier allemaal te doen?" Vraag ik zodra ik het meeste heb uitgepakt. "Van alles, maar dat laten we je morgen zien. Het is al laat en er moeten nog boodschappen worden gehaald." Ik knik en plof neer op mijn bed. "Wie gaat er vandaag?" Vraagt Aiden. Iedereen blijft stil. "Ik ga wel." Zeg ik aangezien niemand van hun het van plan is. "Ik ga wel mee, je weet toch niet waar de winkel is." Cody springt op en trekt zijn jas aan.  Zodra we allebei kunnen vertrekken loop ik naar buiten gevolgd door Cody.

"Dus, wat willen jullie eten? En wie kookt er meestal?" Vraag ik om de stilte te verbreken. "Meestal halen we iets, of gaan we beneden in de gezamenlijke eetzaal wat eten." Zegt hij schouder ophalend. "Waarom gaan we dan naar de winkel?" Vraag ik verward. "Omdat we vanavond met zijn vijven gaan chillen en jou wat beter leren kennen." Zegt hij terwijl hij geen oogcontact verliest. "Dus hebben we van alles nodig, zoals chips, popcorn, cola, Fanta, bier." "WoW, ik drink niet." Zeg ik direct. Hij moet lachen en loopt door. "Wat is er zo grappig?" Vraag ik nep verontwaardigt. "Wij drinken ook niet. Ik wilde je gewoon testen." Lacht hij onschuldig. Ik geef hem een zachte stomp tegen zijn schouder en loop door.

Zodra we in de winkel zijn loop ik naar het pasta gedeelte. "Wat doen we hier?" "De chips staan daar." Zegt hij terwijl hij naar een ander deel van de winkel wijst. "Denk je dat de jongens het erg vinden om tagliatelle te eten?" Vraag ik. "Om te eten zullen ze er geen probleem mee hebben, maar om te maken is een ander verhaal."  "Ik kook." Zeg ik schouder ophalend. "Ik vind het niet erg, en no way dat ik hier op mijn eerste dag een zak patat ga eten. Je zei het zelf we gaan het vieren." Lach ik. "Oke, als jij het niet erg vindt." Ik loop door naar de groentes en pak een zakje worteltjes, bloemkool en broccoli. "Hier geef maar aan mij." Ik geef de spullen over aan Cody en we lopen naar de chips afdeling. Zodra we alles hebben en dat we alles hebben afgerekend lopen we terug naar huis.

Zodra we terug op het internaat zijn worden we aangestaard. Het is echt super druk, waarschijnlijk omdat iedereen in de gezamenlijke eetzaal  gaat eten. "Ze kijken naar je." Fluistert Cody dicht bij mijn oor. "Waarom?" Vraag ik afgeleid. "Waarom denk je?" Vraagt hij lacherig. "Je bent het enige meisje op het hele internaat." "O ja, dat was ik alweer vergeten. Whoops." Lach ik.

Zodra we de kamer binnen komen kijken de jongens op. "Uhm,  wat gaan we eten?" Vragen ze zodra ze geen tassen zien van een frietzaak, pizzeria of Chinees. "Skylar gaat koken." Antwoord Cody. "Wat ga je koken?" Vraagt Aiden nieuwsgierig. "Tagliatelle." Antwoord ik. "Lekker." "Voor hoeveel personen hebben jullie gerekend?" Vraagt Aiden.
"5 a 6." Antwoorden Cody en ik tegelijk. "Hoezo?" Vraag ik.

"Nou ja, Cody, Aiden, Brian, jij en ik dan zijn we al met vijf. En ik dacht misschien is het wel aardig om Noah uit te nodigen." "Noah?" Vraag ik. "Ook een vriend van ons, maar Noah is nog in Spanje." Antwoord Cody. Aiden knikt en ploft weer neer op de bank. "Skylar je vindt het toch niet erg dat Brian blijft eten?" Vraagt Caleb. "Nee, ik wil hem wel eens ontmoeten." Ze knikken en kijken verder op hun telefoon. Zodra ik eindelijk klaar ben met koken dek ik de tafel en roep ik iedereen aan tafel. Aiden is Brian gaan halen en Cody is al aan het eten aan het ruiken.

Zodra iedereen zit en wat heeft opgeschept eten we wat en praten we wat. "Damn Skylar, je kan echt kei goed koken." Ik moet lachen en ik kijk hem aan. "Thanks Brian." Na het eten spoel ik de borden af terwijl de jongens aan het gamen zijn.

"Laat me je maar even helpen." Ik draai me om en ik zie Aiden achter me staan. Zodra we klaar zijn met afwassen springen de jongens op. "Oké." Cody springt op en vult alle bakken met popcorn en chips en zet die op de kleine bijzettafel. Caleb zet al het drinken met bekers erbij en Cody en Aiden schuiven de bank een beetje anders.

"Zit." Zegt Brian commanderend tegen mij. Ik doe wat hij zegt en ik ga zitten op de bank. "Woof." Zeg ik en kijk de jongens afwachtend aan. Iedereen komt er nu bij zitten. "Oké, Skylar. Wij gaan jou vertellen wat tot nu toe van jou denken, want je hebt 2 dagen de tijd om te zeggen dat je het niet eens kan zijn met je kamergenoot. Dan kan je een andere kamer krijgen." Ik knik en luister afwachtend.

"Ik zal wel beginnen." Antwoord Caleb. "Om mee te beginnen, toen ik je bij de Balie zag was het al heel makkelijk om met je te praten." Ik glimlach naar hem en richt me op Cody wanneer hij de eerstvolgende is die begint te praten. "Ik vind het heel leuk hoe je je zo op je gemak voelt, direct vanaf het begin al." Ik glimlach ook naar hem. "Ik vind het erg leuk dat ondanks je ons nog niet zo goed kent je toch al voor ons wilt koken. Dat je moeite in ons stopt." "Awww Aiden, ik zit voorlopig met jullie opgescheept dus ik moet een goede eerste indruk maken." Grap ik. We moeten lachen en toen begon Brian. "Ondanks je hun net twee uur langer kenden behandelde je me alsof we ook al lang bevriend zijn." Lacht hij. ''Dat is namelijk een heel groot verschil.'' Zegt hij sarcastisch. "Of te wel we vinden je gezellig." Zegt Caleb samengevat. "Awww, ik vind jullie ook super gezellig." Ze glimlachen en ik laat mijn hoofd een op Cody's schouder rusten.

De deur zwaait open en de jongens kijken geschokt naar wie er daar staat.