Het jongens internaat (VOLTOOID)

hoofdstuk 22

Caleb komt naast me zitten en trekt me in een knuffel. 'Wil je me vertellen wat er is gebeurd?' Ik zucht diep en kijk hem aan. 'Caleb, hoe weet hij dat hij de goede Nathan heeft?' 'Nathan en Noah waren vroeger heel goed bevriend. Maar Nathan is een beetje een hele erge player. Hij gebruikt alle meisjes die hij leuk vindt. Hij gaat met ze naar bed en dumpt ze dan. Dat heeft hij ook met Noah zijn zus gedaan. Toen is alles uit de hand gelopen. Sindsdien kunnen ze elkaar niet uitstaan. Maar wat is er nu gebeurd?' Ik zucht diep. 'Nathan raakte me aan wat ik niet wou, en toen ik hem stopte drong hij zich op me.' Ik zie hoe hij zijn handen tot vuisten balt en zijn kaken op elkaar klemt. Hij ademt even diep in en ontspant dan weer. 

De deur zwaait weer open en Aiden staat er buiten adem bij. 'We probeerde hem te kalmeren maar hij is toch door naar Nathan. Hij gaat hem echt iets aandoen.' Zegt hij buiten adem van het rennen. Ik spring op en ren naar de gang. Zodra ik bij de kamer ben die van Nathan zou moeten zijn, staat de deur open en hoor ik hard geschreeuw. Ik kijk voorzichtig naar binnen en ik zie Brian die Noah nog rustig probeert te houden. De andere jongens zijn me gevolgd en staan nu ook achter mij. 

Ik loop naar binnen en zie Nathan staan. 'Skylar! Volgens mij waren wij nog niet helemaal klaar.' zegt hij terwijl hij naar me toe komt lopen. Ik verstijf direct en Noah komt voor me staan. 'Raak haar niet aan, en kijk haar ook niet aan.' Sist hij door zijn op elkaar geklemde tanden heen. 'Nou nou, laten we even aardig zijn. Ik moet wel eerlijk zijn ik dacht dat ze iets makkelijker zou zijn, maar ik hou wel van een beetje pit. Maar die trap ging wel iets te ver hoor lieverd. Dus daar verwacht ik wel een vergoeding voor.' 'Jij gore asbak!' 

Ik schrik als ik Noah op Nathan af zie vliegen. Hij pakt hem aan zijn shirt vast en tilt hem omhoog. Niet veel later beland zijn vuist in Nathans gezicht. Het duurt ook niet lang voor er nog een paar klappen volgen. 'Noah!' Roep ik. Caleb en Aiden trekken hem naar achteren en Nathan valt op de grond. Er komt een andere onbekende Jongen de kamer binnen en hij pakt me stevig bij mijn arm. Hij sleurt me mee naar buiten en duwt me op de grond zodra we buiten de kamer zijn. Noah stapt nu ook op hem af maar Brian en Aiden houden hem weer tegen en trekken hem mee naar buiten. 'Eruit jullie! dit is de eerste en de laatste keer dat dat grietje van je herrie komt schoppen Noah!' Roept hij geïrriteerd. 'Dan moeten jullie met jullie vieze poten van haar afblijven Dave!' De deur wordt hard dicht geslagen en Noah komt voor me neer hurken. 

'Kom, we gaan terug naar je kamer.' Zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt. Ik pak zijn hand aan, en hij trekt me omhoog. Ik loop stil met hem mee. Geschrokken van zijn actie. 

De andere jongens volgen ons ook, ook zwijgend. We lopen met zijn allen onze kamer terug binnen. 'Misschien kunnen we even iets ontspannends doen. Om even onze gedachtes op iets anders te zetten.' Zegt Aiden voorzichtig. Iedereen kijkt me afwachtend aan, en ik knik. Ook al weet ik niet zo zeker of ik me kan ontspannen. 'Wat willen jullie dan doen?' Vraag ik. Ze halen hun schouders op. 

Iedereen gaat op de bank zitten en ik ook. Noah komt naast me zitten en wilt zijn arm om me heen leggen. Maar hij houdt zijn arm achter me even stil in de lucht. 'Mag dat?' Vraagt hij zacht. Ik knik en hij laat een opgeluchte zucht. Hij trekt me dichter tegen zich aan en ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas. Ik voel dat mijn ogen zijn opgezwollen van al het traanvocht. Ik sluit mijn ogen en laat deze ochtend even bezinken. De deur gaat open en Cody stapt binnen. 'Hebben jullie het al gehoord, iemand heeft Nathan geslagen. En hij wilt 'wraak' nemen.' Zegt hij, dat laatste lachend, terwijl hij een glas uit de kast pakt en die opvult met water. Als er niemand op hem reageert kijkt hij onze kant op. Zodra hij ons ziet kijkt hij ons geschrokken aan. 

'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij met een onrustige blik. 'Die persoon die Nathan heeft geslagen is Noah. Nathan heeft zich skylar ongewild op bepaalde plekken aangeraakt.' Legt Brian kort uit. Cody kijkt ons geschrokken aan. 'Die vieze hufter.' gromt hij. 'Hij trekt me in een knuffel en kijkt naar Noah, die nog steeds met zijn kaken op elkaar geklemd zit. Ik pak zijn hand en geef er een kneepje in. Hij kijkt me aan en geeft een kleine glimlach. Ik sta op en zet de televisie aan. we starten netflix op en besluiten om naar Friends te kijken. 

De rest van de middag kijken we wat netflix, maar om half vijf sta ik op. 'Wat ga je doen?' Vraagt Noah zodra ik naar mijn jas loop. 'Ik ga om boodschappen.' 'Wil je dat er iemand mee gaat?' vraagt hij. 'Nee, laat me maar even alleen zijn.' Zucht ik. 'Ik zie dat iedereen even twijfelt, maar ze knikken dan toch. Ik doe de rits van mijn jas dicht en pak mijn portemonnee. 'Tot zo.' Zeg ik nog snel, en loop dan naar buiten. 

Ik loop rechtstreeks naar beneden en krijg al vrijwel een appje. Het is van Noah. "Als je wilt dat we komen, moet je maar bellen, of als er iets is." Ik moet glimlachen, hij is zo lief. Ik stop mijn telefoon terug in mijn jaszak en loop weer door. Deze dag zou toch niet erger kunnen worden. 

Zodra ik beneden ben hoor ik voetstappen achter me versnellen. Ik draai me om maar ik zie niemand. Ik besluit om snel door te lopen naar buiten en ik loop naar het centrum. Ik loop de winkel in en koop van alles in. Zodra ik klaar ben loop ik terug naar het internaat. opnieuw hoor ik voetstappen. Ik draai me snel om en zie nog net iemand achter een muur verdwijnen. Ik loop ernaar toe en kijk snel om de muur. 'Noah!' Roep ik boos maar tegelijkertijd opgelucht. 'Waarom volg je me?!' 'Sorry sky, ik was gewoon bezorgd, ik wilde je beschermen. En toen je niet op mijn berichtje reageerde werd ik nog ongeruster. Ik zucht en zet mijn tassen neer. Ik sla mijn armen om zijn nek en druk mijn lippen op de zijne. Hij is verrast door mijn actie, maar niet veel later gaat hij erin mee. Ik verbreek de kus en kijk hem aan. 'Dank je, dat je me zo beschermd.' 'Altijd Sky, altijd. Maar wat heb jij allemaal gekocht?' Vraagt hij wijzend naar al mijn tassen. 

'Ik wil wat afleiding, dus ik ga een drie gangen menu voor jullie maken vanavond.' Hij schud lachend met zijn hoofd en pakt een paar tassen. 'Laat me je maar helpen dit te dragen.' Ik glimlach en loop verder met hem naar het internaat.