Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 47

Na het eten pakt Caleb mijn hand en trekt hij me overeind. 'Wij gaan even.' Zegt hij terwijl hij me achter zich aan trekt. 'Het was erg lekker. Bedankt.' Zeg ik vriendelijk. 'Caleb? wat doe je?' Vraag ik lachend. 'Pak je jas.' Zegt hij met een brede glimlach. Ik pak langzaam mijn jas aan en kijk hem twijfelend aan. Hij opent de deur en propt wat in een grote tas. We lopen samen in het donker door het bos. 'Waar gaan we naartoe Caleb?' 'Ik wil je wat laten zien.' Hij pakt mijn hand en loopt zo verder. 'Oké ogen dicht.' Ik doe wat hij zegt en sluit mijn ogen. Het duurt niet lang voordat ik twee handen op mijn heupen voel glijden. Langzaam word ik omgedraaid. 'Je mag je ogen openen. 

Ik sla mijn handen even voor mijn mond en kijk rond. 'Caleb!' Roep ik blij uit. 'Vind je het mooi?' Vraagt hij. Ik spring hem om zijn hals en hij sluit zijn armen om me heen. 'Ja heel erg!' Hij heeft een kleed met een aantal kussens neergelegd omsingelt door allerlei kaarsen. En om het nog romantischer te maken staan we nog onder de sterren ook. 'Ik wil je gewoon laten weten dat je alles voor me betekent. Ik zou me geen leven zonder jou kunnen voorstellen.' Zegt hij terwijl hij op het kleed gaat zitten. Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Het is echt geweldig Caleb. En ik kan ook niet zonder jou.' Hij slaat zijn arm om me heen en we kijken wat naar de sterren en kletsen nog wat verder.

Ik begin het erg koud te krijgen en Caleb merkt het. Hij springt op en steekt zijn handen naar me uit. Ik pak ze aan en hij trekt me overeind. 'Laten we terug gaan. Dan kun je opwarmen.' Hij overhandigt me zijn trui en ik pak hem dankbaar aan. 'Krijg jij het nu niet koud?' Vraag ik zodra hij in zijn T-shirt verder loopt. 'Nee hoor.' Zegt hij terwijl hij de spullen opruimt. Hij pakt mijn hand en we lopen weer terug naar zijn huis. Ik loop alvast door naar zijn kamer en niet veel later is Caleb er ook. Hij trekt zijn broek en T-shirt uit en trekt een joggingbroek aan. 

We kruipen in bed en ik knip het licht uit. 'Misschien kunnen we morgen terug naar het internaat gaan. Dan kunnen mijn ouders even met zijn tweeën alles weer op een rijtje zetten.' Zegt hij terwijl hij met zijn hand een plukje haar uit mijn gezicht achter mijn oor stopt. 'Waar jij je goed bij voelt.' Zeg ik terwijl ik dichter tegen hem aan kruip.

Ik word wakker door Caleb die me in een stevige knuffel trekt. 'Morning.' Lacht hij. Ik wrijf slaperig in mijn ogen en kijk een beetje verward rond. Zodra ik me realiseer waar ik ben glimlach ik terug. 'Morning.' 'Hier, ik heb thee voor je.' Ik pak het dankbaar aan en druk een kus op zijn wang. 'Dank je.' Ik kijk maar hem terwijl hij zich begint om te kleden. En drink wat van mijn thee. 'Bevalt het uitzicht?' Lacht hij. 'Heel erg.' Hij grinnikt en laat zich dan op het bed vallen.

'Pas op!' Piep ik proberend de thee in de mok te houden. Hij grinnikt en pakt de mok uit mijn handen en zet hem op het bureau. Hij begint me te kietelen en ik begin hysterisch te bewegen en te gillen. 'Caleb nee! S-stop! Alsjeblieft.' Roep ik buiten adem. 'Genade!' Roep ik uit. Hij stopt even en drukt dan een kus op mijn lippen. 'Ik ga het even tegen mijn ouders zeggen.' Zegt hij. 'Dat we zo terug naar het internaat gaan.' Bevestigt hij. Ik knik en drink mijn thee op. Ik besluit om me klaar te maken en loop daarna naar de kamer.

'Ik ga mijn spullen pakken.' Ik knik en Caleb loopt terug zijn kamer in. John en Nadine zitten op de bank en ik loop richting de woonkamer. 'Dus, vandaag gaan jullie weer terug.' Zegt Nadine. Ik knik en zucht even. 'Sorry dat ik hier onaangekondigt aan kwam.' Lach ik een beetje ongemakkelijk. 'Dat geeft niks. Caleb had het al over je gehad en ik wilde je graag eens ontmoeten.' 'En je hebt onze familie weer bij elkaar gebracht. Je bent altijd welkom Skylar.' Voegt John aan Nadine toe. Ik glimlach en draai me om zodra ik een deur achter me hoor openen. Caleb loopt naar zijn ouders en omhelst ze nog een keer. Daarna zwaait Nadine haar armen naar me open. Ze trekt me in een omhelzing en daarna John. 'Bedankt, voor de gastvrijheid.' Glimlach ik. Caleb steekt zijn hand naar me uit en we gaan terug naar het internaat.