Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 15

Ik zucht diep en zet mijn wekker uit. Sollicitatie dag. Ik loop in mijn pyjama naar beneden en kijk wat rond in de kast. Ik pak een kom en vul hem met melk en cornflakes. "goeiemorgen." Ik hoor gemompel achter me en draai me om. "Niet goed geslapen?" Vraag ik zodra ik een uitgeput uitziende Aiden zie staan. "Niet echt nee." Zegt hij geïrriteerd. "Hoe komt het?" Vraag ik verder. Hij kijkt me kort aan en gaat schouder ophalend op de bank zitten.

Ik negeer het voor de rest en eet mijn kom cornflakes op. "Goeiemorgen." Goeiemorgen." Zeg ik vrolijk terug tegen Caleb. "Jij hebt tenminste wel goed geslapen." Grinnik ik. Hij kijkt me vragend aan maar ik wuif het al weg.

"Zenuwachtig." Ik knik en zet mijn lege kom op het aanrecht. "Ik was het als we terug zijn wel af. We hebben nog maar tien minuten." Caleb stopt snel zijn brood in zijn mond en loopt achter me aan de trap op.

"Ik ga me omkleden!" Roep ik terwijl ik snel mijn kamer in glip. Ik zoek een gepaste outfit uit en doe mijn haar in een staart. Zodra ik klaar ben grids ik mijn tas van het nachtkastje en loop ik weer naar beneden. "Waar zijn mijn schoenen?!" Roep ik geïrriteerd. "Kijk bij de verwarming." Ik zie ze staan en kijk Aiden dankbaar aan. Hij glimlacht kort en richt zich weer op zijn mobiel. Die is tenminste al iets vrolijker.

"Voer jij de kittens?" Zeg ik zodra ik Brian de trap af zie strompelen. Hij knikt en loopt weer door. "Caleb! We moeten nu echt door!" Roep ik naar boven niet veel later komt hij naar beneden gevolgd door Noah en Nick. "Moest je nu zo hard roepen?" "Oeps sorry." Verontschuldig ik me.

Ik trek Caleb snel mee naar buiten en spring bij hem achterop de fiets. "Stress nou niet zoveel, je kan het echt wel." Zegt hij geruststellend. "Ik hoop het zo."

Binnen tien minuten zijn we er. Ik stap snel Starbucks binnen met Caleb achter me. "Ik bestel wel wat, ga jij maar naar de manager." Ik knik en geef hem een knuffel. "You've got this." Ik glimlach en loop naar de kassa.

"Ik kom hier voor mijn sollicitatie gesprek, weet u misschien waar de manager is?" Vraag ik vriendelijk. Hij knikt en roept direct een naam. "Daphne, je sollicitant is er!" Niet veel later verschijnt er een vrouw van ongeveer dertig jaar.

"Ik ben Daphne van Bodemghen, volgt u mij maar." Ik doe wat ze zegt en volg haar naar achteren.

Na een gesprek van ongeveer vijftien minuten loop ik met een brede glimlach naar Caleb.

"Ik neem aan dat dat goed ging." Zegt hij hoopvol. Ik knik en lach breed. "Ik mag overmorgen al beginnen." Zeg ik tevreden. Hij laat een opgeluchte zucht en glimlacht vriendelijk. "Zie je wel dat je het kon." "Ja ja, meneertje de betweter." Lach ik.

"Je had me iets beloofd." Zegt hij ineens doodserieus zodra we buiten zijn. "Wat dan?" Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. "We zouden nog naar de boekenwinkel gaan." Zegt hij triomfantelijk. Ik knik en loop achter hem aan.

"Maar eigenlijk heb ik helemaal geen zin om te gaan." Ik kijk hem raar aan. "Wat wil je dan doen?" "Weet niet, gewoon naar huis gaan en niks doen lijkt me prima." Ik lach en knik dan. "Oké."

Ik spring weer achterop en zodra we thuis zijn loop ik naar de bank. "Zullen we vanavond naar The Beat gaan?" Stelt Noah voor. Ik kijk op en kijk ze vragend aan. "The Beat?" "Ja, dat is ren enorme club, je kan er van alles doen." Legt hij uit. "Het is een dansclub, maar je kan er ook verschillend games spelen." Ligt Nick toe.

"Ik vind het prima." Antwoord Brian die naast me neer ploft op de bank. We stemmen er allemaal in mee wat Noah een grijns oplevert.

"Één regel voor vanavond, het wordt een avond vol met lol. Dus geen oordelen." "Uhm.. oké.." antwoorden we twijfelend. Niemand weet precies wat hij bedoeld. "You are gonna love it." Zegt hij met een verleidelijke blik tegen mij." "Ga zo door een je maakt me bang." Lach ik. Iedereen zet zich neer en we kijken met zijn alle wat tv om de tijd te versnellen, wachtend op vanavond.