Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 25

Ik loop terug naar mijn kamer en mompel in mezelf. Als ik dat had geweten had ik niet eerst gedoucht. De deur gaat weer achter me open en ik draai me met een ruk om. 'Je bent wel erg jumpy vandaag.' Fronst Caleb. 'Ja, gewoon wat moe denk ik. Ik hoop dat mijn bikini nog past.' Zeg ik snel om het onderwerp te veranderen. 'Is het zolang geleden dan dat je voor het laatst hebt gezwommen?' Vraagt hij terwijl hij een handdoek uit het kastje pakt. 'Nou toch wel al even dan.' Zeg ik in de hoop dat hij weer weg gaat. 'Nou ja ik ga mijn spullen in men tas stoppen.' Ik knik en kijk hoe hij de badkamer verlaat. Ik laat een opgeluchte zucht en gooi wat water in mijn gezicht. 

Ik trek mijn bikini aan en ben blij dat hij nog past. Ik trek er een short en een simpel t-shirt over aan. Ik pak snel een handdoek uit het kastje en loop terug naar mijn kamer. Ik pak mijn telefoon en stop die samen met mijn portemonnee, mijn ondergoed en mijn handdoek in mijn tas. 

Opnieuw wordt er op mijn deur geklopt. 'Ja, je kan binnenkomen.' Roep ik. De deur gaat open en ik zie Noah door de deur verschijnen. Ik glimlach naar hem en pak mijn tas. 'Ben je zo ver?' Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op en zucht. Ik draai me naar hem om en kijk hem fronsend aan. 'Is er iets?' Vraag ik lichtelijk gestrest. 'Nee, maar als ik iemand te lang naar jou zie kijken bij het zwembad, dan..' Ik laat hem zijn zin niet afmaken en kap hem af. 'Dan heb ik nog steeds alleen oog voor jou.' Zeg ik terwijl ik mijn armen in zijn hals leg. Hij glimlacht lief en geeft me een kus. 'Beter van wel ja.' Ik moet lachen en geef hem een knuffel. 'Yo, lovebirds, zijn jullie klaar met jullie geklef. Dan kunnen we vertrekken.' We knikken en volgen Aiden naar buiten.

We stappen in de auto en na 20 minuutjes rijden zijn we er. 'Met twee kluisjes lukt het toch wel?' Vraagt Cody die wat muntjes uit zijn portemonnee vist. 'Ja, dat zal wel voldoende zijn denk ik.' Zegt Brian die de muntjes uit zijn handen pakt en doorloopt. 'Die heeft haast.' We knikken en lopen hem achterna. 

'Zodra we binnen zijn trek ik mijn short en t-shirt uit en vouw ik die netjes op. 'Wil je ze bij in de tas?' Vraagt Noah. 'Ik laat mijn tas in het kluisje.' Ik knik en leg ze bij Noahs spullen. 

We lopen door en ik leg mijn handdoek over een stoel. 'Nee, je gaat toch niet de hele tijd een beetje op en stoel liggen te zonnen hè.' Klaagt Cody. Ik kijk ze allemaal aan die me afkeurend aankijken. 'Nou nee, niet de hele tijd.' 'We zouden gaan zwemmen, jij dus ook.' Valt Nick me in de reden. Ik zucht en sta op. 'Oké maar ik waarschuw je, het duurt heel lang voordat ik er doorheen ben.' 'Dat zal wel meevallen.' Zegt Aiden. 'Nou.' Voordat ik mijn zin af kan maken voel ik een kou mijn lichaam omhelzen. Zodra ik boven kom zie ik zes lachende jongens mij uitlachen. 'Cody! Dit is de tweede keer dat je dit doet!' Roep ik nep boos. Haal haalt zijn schouders op en ze springen er met zijn alle in. Ik krijg een gigantische golf over me heen en begin te hoesten. We kijken naar Brian die als enige nog op de kant staat. 'Hé, jij moet er ook in!' Roep ik verontwaardigt. 'Ja ik kom, ik ga alleen eerst even wat drinken.' Zegt hij. En zonder ons antwoord af te wachten is hij al naar het kraampje verdwenen. 'Oké dan.' 

'Gaan we naar de stroomversnelling?' Vraag ik enthousiast. Ze knikken en we zwemmen door naar de stroomversnelling. 'Pakken we de volwassenen?' Vraagt Aiden. 'Ja duh, die is tenminste heftig.' Zegt Nick. Hij gaat ook direct erin gevolgd door Aiden. Cody vertrekt daar direct achteraan en daarna Caleb. Nu vertrek ik gevolgd door Noah. Nick had gelijk over het heftige gedeelte. Ik gil het uit terwijl ik alle kanten wordt op gezwierd. De baan wordt in twee kanten opgesplitst en ik ga de andere kant op. Noah ligt nog een stukje achter mij dus roep ik Caleb.

'Caleb!' Ik steek mijn hand naar hem uit en hij pakt hem aan. Hij trekt me zijn kant op en ik hou me goed aan hem vast. Hij slaat zijn arm rond mijn middel en ik houd me goed vast rond zijn nek. 'Hou je vast Sky.' Roept hij. Beide gaan we kopje onder in een hele scherpe bocht en gaan we in een soort trechter terecht. Ik gil het uit zodra we met een noodsnelheid naar beneden gaan. 'Ik had de andere kant moeten nemen!' Gil ik uit. Caleb moet om mijn opmerking lachen en niet veel later zijn we bij het einde. Ik maak dat ik zo snel mogelijk uit het water ben en buk voorover. Ik rust met mijn handen op mijn boven benen en niet veel later komt ook Noah uit het water. 'Jeetje.' Zegt hij. Hij komt naast me staan en legt zijn hand op mij rug. 'Gaat ie?' Vraagt hij lachend zodra hij mijn gezicht zie. 'Ik neem in het vervolg de kinder stroomversnelling.' zeg ik buitenadem. Ze moeten allemaal lachen en ik schud mijn hoofd. 

'Gaan we dan nu van die nieuwe glijbaan?'  Vraagt Cody. 'O nee, ik niet.' 'Jawel Sky kom op. Dan gaan wij samen.' Ik zucht maar knik dan toch. Ik pak Noah zijn hand en we lopen het trappetje naar de glijbaan op. 'Zullen wij ook samen gaan Caleb?' Vraagt Cody nep bang. 'Als je je daar beter door voel Cody, altijd. Antwoord hij terwijl hij zijn hand uitsteekt. 'Ha Ha, heel grappig.' Zeg ik mokkend. 

Aiden gaat deze keer als eerste en daarna gaat Nick. Caleb en Cody gaan naast elkaar zitten en pakken elkaars hand vast. En zwaaien lachend naar ons. Ik rol met mijn ogen en kijk naar Noah die alvast is gaan zitten. Hij houdt zich aan de stang boven zijn hoofd vast en ik ga tussen zijn benen zitten. Hij legt alvast één hand op mijn zij om me te helpen en om me tegen te houden zodra ik zit. 'Zit je goed zo?' vraagt hij. Ik knik en voel zijn andere arm ook om mijn middel glijden. Ook deze glijbaan is kei heftig en ik gil het uit. Noah komt haast niet bij van het lachen terwijl ik de longen uit mijn lijf gil. 

'We gaan zo hard!' Roep ik. 'Nog heel even Sky, hou vol.' Zodra we uiteindelijk het einde zien bereid ik me voor op de plons en knijp ik mijn ogen dicht. Zodra ik onderwater ben tilt Noah me vrij snel weer op zodat ik weer snel boven water ben. 'Nou deze viel wel mee.' Zegt Nick die rond kijkt. Ik denk dat hij Brian zoekt. 'Zeg dat maar tegen mijn oren.' Antwoord Noah op Nick. Ze moeten lachen en ik draai me om naar hem. 'Sorry.' Piep ik. Hij moet lachen en schud zijn hoofd. 'Geeft niks, je bent er tenminste van afgegaan.

'Waar is Brian eigenlijk. Hij is hier degene die zo graag wilt zwemmen en vervolgens is hij nergens te bekken.' Mopper ik. 'Ik heb hem al gevonden.' Antwoord Nick. We kijken naar de kant waar hij naartoe wijst. Hij staat nog steeds bij het drankenkraampje. En nu zien we waarom. 'Oeeee, wat leuk! Hopelijk wordt het wat.' Ze knikken instemmend en lopen naar buiten. Na nog twee en een half uur gezwommen te hebben keren we weer terug naar huis. Ondertussen is Brian ook weer bij ons.