Angel With A Gun (Completed/Unedited)

Chapter 81

THIRD PERSON'S POV

Natigil ang magkaka usap na sila, Jacob, Ruby at Uno, ng bumukas ang pinto at bumungad ang naka kunot ang noong si Akiko.

"What happened? Where is Mario?"

Agad niyang tanong ng maka lapit sa tatlo.

"Wala siya sa silid niya ng mag rounds ako kanina."

Sagot ni Jacob, na ikina ngisi ng sarkastiko ni Akiko.

"Don't state the obvious. Kaya niyo nga kami pinatawag ng ganitong hating gabi hindi ba? Because Mario isn't in his room. That's why i asked you, what happened? Tss, you should be responsible in your patients.  What kind of security you have here?"

Masungit niyang tanong na hindi agad nasagot ni Jacob.

"Kung alam lang namin Ms. Ferrer kung nasaan siya, hindi na sana namin kayo ipinatawag ng ganitong hating gabi upang humingi ng tulong. And i will remind you na hospital 'to, mga doctor at nurse ang nag tatrabaho dito hindi mga Prison Guards."

Matapang at blangkong sagot ni Ruby na ikina taas ng isang kilay ni Akiko.

At ng balakin niyang mag salita ay agad siyang pinigilan ng kapatid, at tignan eto na tila nagbabanta.

"Isa sa atin ay walang nakaka alam kung nasaan siya at bakit siya tumakas. Kaya nag utos ako sa mga Watcher na hanapin siya. Kaka-tapos lang ng operasyon niya at naka benda pa din ang mga mata niya. Kahit alisin man niya iyon, imposible pa din siyang maka layo."

Mahinahong paliwanag ni Uno.

"Whatever."

Mataray na bulong  ni Akiko, kasabay ng pag ikot niya ng kanyang mga mata at inis na iniwan ang tatlo at lumabas ng silid.

At ng marinig nila ang pag sara ng pinto ay pasimpleng napa buga ng hangin si Uno at hinarap ang dalawa.

"I'm sorry about my sister's behaviour. Nabigla lang siguro sa pagka gising niya."

Tila nahihiyang hinging patawad ni Uno.

Bahagya namang napa ngiti si Jacob at nag salita.

"It's ok, mali din kami dahil inabala pa namin kayo ng ganitong oras. And she has a point, responsibilidad namin ang  seguridad at kalagayan ng mga pasyente namin."

Sagot neto.

Sandali naman silang nabalot ng katahimikan, na agad nabasag ng mag salita si Ruby.

"Bakit naman kaya bigla biglang umalis si Mario? At ang nakakapag taka pa, kung gusto niyang lumabas, pwede naman siyang mag sabi. Bakit kailangan pa niyang umalis gamit ang bintana, at sa ganoong kondisyon pa niya?"

Nagtataka netong tanong na tahimik na sinang ayunan ni Jacob.

Samantalang, dumiretso naman sa pagkaka tayo si Uno at napa tingin sa dalawa.

"I think i have an idea."

Pagpapaalam niya.

Sandali siyang natigil bago sumagot.

"Ang taong nag mamay-ari ng mga mata ngayon ni Mario, was his special someone."

Pag amin ni Uno, na ikina gulat ni Jacob at Ruby na nanlake ang mga mata habang naka takip ang isang kamay sa kanyang bibig.