Ch 21

12.7K 689 6
                                    

Years later....

ေလယာဥ္ေျပးလမ္းေပၚသို႔အျဖဴေရာင္ ေလယာဥ္တစ္စင္းက ရပ္နားရန္ အလုိ႔ငွာ ေဝဟင္ထက္မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆင္းသက္လာ၏။

ေလယာဥ္ရပ္ၿပီး မၾကာမီ ခရီးသည္မ်ား တဖြဲဖြဲ ဆင္းလာၾကသည္။ ထိုအထဲမွ လူတစ္ေယာက္ သည္ လူအမ်ားၾကား ထင္ေပၚေနလ်က္ရွိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္... ဆင္စြယ္ေရာင္ ဆံပင္ႏွင့္ ျဖဴေဖြးေနေသာ အသားအေရေၾကာင့္ပင္။

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အျဖဴေရာင္ shirt ေလးကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ႏွင့္ တြဲဖက္ ဝတ္ဆင္ထားသည္။  ေျခလွမ္းတိုင္းကို sneaker အျဖဴေလးက ေပၚလြင္ ေနေစသည္။

ေလဆိပ္အတြင္းသုိ႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေနကာ မ်က္မွန္ကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး လာႀကိဳမယ့္သူကုိ ေတြ႕လို ေတြ႕ျငား အျပာေရာင္ မ်က္လံုးတစ္စံုႏွင့္ ေဝ့ဝုိက္ ၾကည့္ေနသည္။

ျဖဴဖတ္ေနေသာ အသားအေရ အျပာေရာင္ မ်က္လံုးတစ္စံု ဆင္စြယ္ေရာင္ ဆံပင္နဲ႔ သူသည္ ကိုရီးယား မင္းသားနဲ႔ မွားေလာက္ေပေသာ္လည္း

"ငါ့ကို ေမ့မ်ားေမ့ေနလား😫"

နီရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမွ ထြက္လာေသာ  အသံအရ မိန္းကေလးျဖစ္ေနေတာ့သည္။

" ရွင္း...သန္႔...မာန္"

ဒီလို လူၾကားသူၾကား မရွက္ပဲ ေအာ္တတ္တာ မႏွင္းရတီတစ္ေယာက္သာရွိသည္။

အသံလာရာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သူ၏ ခ်စ္လွစြာေသာ မိန္းမအား လက္တြဲလ်က္ သူ႔အား လက္ေဝွ႕ယမ္းျပကာ ေအာ္ေနေသာ အမႏွင္းရတီ။

ခပ္သြက္သြက္ သူတို႔နား ေလၽွာက္သြားလိုက္ရင္း ေတြ႕ခ်င္သူမ်ား ပါေလမလားဆိုသည့္ အေတြးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ပါေသာ္လည္း ထို ၂ေယာက္မွ လႊဲ၍ မည္သူမွမပါ။ ...

ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ကာ လဒမွိုင္ မွိုင္သြားသည္ မာန္႔ မ်က္ႏွာေပးေၾကာင့္

မိုး-- ဘယ္သူ႔ရွာေနတာလဲ😮

မာန္--အာ... ဘယ္သူမွ မဟူတ္ပါဘူး😅😅😅

Crush of meDove le storie prendono vita. Scoprilo ora