~ Baekhyun~
Kris o lanet olası elini suratımda gezdiriyordu. Ondan nefret ediyordum. Beni seviyordu ama onun sevgi anlayışı çok farklıydı. Bana araba aldı, ev aldı ama bu sevgi demek değildi o sadece beni sevdiğini sanıyordu ama aslında sevmiyordu. Her defasında ondan kaçıyorum ondan kurtulmayı çok defa denedim ama olmadı yine her zaman ki gibi beni tuvalette sıkıştırıp onu neden sevmediğimi bana soruyordu. Bıkmıştım artık nereye kadar sürecekti? Yüzüme karşı bağırmaya devam ediyordu, yanımdaki iki adam da fena halde kollarımı sıkıyorlardı. Artık bu işkenceden kurtulmam gerekiyordu. Kris hala karşımda dil dökerken tuvaletin diğer ucunda bir çocuk gördüm bana korku dolu gözlerle bakıyordu. Ee haklıydı da! O an aklıma şeytani bir fikir geldi ve Kris'in yüzüne bağırmaya başladım.
"Sevdiğim biri var rahat bırakın beni! " diye. Kris tam anlamıyla afallamış bir yüzle bana baktı.
"Kimmiş o?"
Ciddiyetimi koruyarak tuvaletin ucundaki çocuğu gösterdim. Kris hızlı adımlarla çocuğa doğru gitti ve onu çekerek yanıma getirdi. Çocuğun gözlerindeki korku artık yüzüne yansımıştı ve soru dolu gözlerle bana bakıyordu.