~Baekhyun~
Gözlerimi ne kadar açmak istemesemde açmak zorundaydım. Bu cehennemde uyanmak istemiyordum. Ağlamaktan şişmiş göz kapaklarımı kaldırmaya çalıştım ve etrafa göz attım. Ayaklarım tutmuyor gibi hissediyordum ama burdan kaçmam lazımdı. Bu lanet piskopat herifle biraz daha kalırsam ne olacağını anlamıştım. Sahi ne ara uyumuştum diye düşünurken en son anılar gözümde canlandı ve tekrar ağlamaya başladım. O bana dokunmuştu, beni öpmüştü. O an ölmeyi tercih ederdim. Başım zonkluyordu kim bilir kaç saattir ne yemek yiyor ne de bir şey içiyordum. Yavaşça doğrulduğumda ellerimin birbirine bağlı olduğunu gördüm. Kendimi öldürmeliydim. Böyle yaşamaktansa hiç yaşamasam daha iyiydi. Kaç gündür burdayım? Sevdiğim adam neden beni gelip almamıştı? Ahhh tabi o beni sevmiyordu ben onu seviyordum. Chanyeol'u düşünmek bile bir anlığına sakinleşmeme neden olmuştu. Onu çok özlemiştim. Belki belki ölürsem onu görebilirim diye düşündüm. Ruh sağlığımı kaybetmiştim. Şu an tek istediğim Chanyeol'du. Ve istediğimi alacaktım. Banyoya doğru yavaş adımlarla ilerledim. Kris'in traş bıçaklarından birini alarak zor da olsa elimdeki ipi biraz gevşettim. Dişlerimle kopardım . Bana acımış olacak ki sıkı bağlamamıştı. Ipi çözdükten sonra küvete girdim ve soğuk jileti bileğimden yavaşça kaydırdım. Her jilet atışımda sanki Chanyeol'um sesini duyuyordum. Akan kan gözlerimi dolduruyordu. Kıpkırmızı kan. .. bir kaç jilet darbesinden sonra tek duyduğum Chanyeol'un tez çığlığıydı. Galiba cennetteydim.
