The Girl I Was Looking For

CHAPTER 1

Janel's POV

I'm now on my way papunta sa school namin. First day and frankly, I don't feel the fact na mag-uumpisa nanaman ang school days ko. I'm on my last year of college sa isang University and eventhough hindi ganon kasaya saakin ang araw-araw na pagpasok, kailangan kong magsumikap para sa future. 

Pagkatapos ang ilang minuto, nakarating na ako sa skwelahan. Hindi naman din kase ganon kalayo ang bahay na tinutuluyan namin kaya madali lang saakin ang makarating ng maaga.

"Good morning, everyone!"masayang bati saamin ng professor. Today is the first day of our school. Still, hindi parin ako makapaniwala na tapos na yung bakasyon. Bago ang lahat, narinig ko ang sabi ng professor -- "Let's start this day by checking the attendance first. Pero para mabago, I would like each of you to stand in front and let your classmates know your name."sabi nya. Aba! May pa-introduction pa itong new professor namin. As what our professor said, isa-isang tumayo at nagpunta sa harap para magpakilala ang mga classmates ko. I was seated sa bandang dulo kaya medyo nakapag handa nako for my introduction. 

In the middle of our introduction, I saw a familiar face of a guy who has a charming appearance and he is also tall. Hindi ko maalala kung saan ko siya na-meet, but I'm sure na nakita ko na siya before. A few minutes later, tumayo siya at nagpakilala-- "Hi! I'm Clyde Alvarez" he said coldly sabay balik sa pwesto at umupo. 

Maya-maya din ay ako na ang susunod sa introduction. Tumayo na ako and I walked into the front "Good morning everyone, I'm Janel Davis. Nice meeting you!" I greeted them nicely. Hindi naiwasan ng mata ko ang tumingin sa isa kong classmate, Si Clyde. I saw him looking at me kaya mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya. Hindi nako nagtagal at bumalik na din ako sa pwesto ko at umupo. 

We are currently having our discussion about Literature but I can't focus. "Janel, is there something bothering you?" tanong ng kaibigan ko na si Nicole habang nakatingin saakin. Nicole is my bestfriend since nasa high school kami and until now college, tinuring ko na siyang kapatid ko. "Wala, Nicole" tipid kong sagot sa kanya sabay kuha sa ballpen ko and I started taking down notes about our lessons. Hindi na rin kumibo si Nicole because she was really into our discussion and the fact that she is the top 1 student in our class last school year. Hindi na nakakapagtaka na sa unang araw palang ng klase ay tutok na siya sa mga lessons namin.

Couple of hours passed and we're done. Break time na namin kaya sinama ako ni Nicole sa canteen para bumili ng snacks. Habang papunta kami sa canteen, I saw the familiar guy, Clyde. He is on his way papuntang library. Hindi ko nalang siya pinansin at tuloy tuloy ako sa paglalakad papuntang canteen.

Habang kumakain kami ni Nicole sa canteen, hindi mawala sa isipan ko si Clyde and it bothers me. "Anong problema Janel? Is there something bothering you? Kanina pa kita nakikitang wala sa focus ah?" nag-aalalang tanong ng kaibigan ko. 

"You know Clyde Alvarez? Yung classmate natin?" sagot ko. 

"Ahh, yung transferee? oh, napano siya?" 

"Transferee? saang school siya galing?" tanong ko hbang nakakunot noo.

Biglang nagseryoso ang mukha ni Nicole sa mga tanong ko. "Excuse me, Ms. Janel Davis. I'm not that person na aalamin ang lahat ng info ng ibang tao" sadistang sagot nito. After I heard what Nicole said, I just made a poker face while she was laughing.

 "Wait, wag mong sasabihing may ..." -- Bago pa niya matuloy ang sasabihin ay inunahan ko na siya ng sagot. 

"Hey! I don't have feelings for him! it's just... he looks familiar to me and I don't know kung saan ko siya nakita" medyo nagulat siya sa sinabi ko. "Grabe ah! hindi pa nga tapos ang sasabihin ko may sagot ka na agad" she said while laughing. "Well, alam na kita Nicole. I know pag iispan mo ako ng ganon, right?" I told her and she just nodded and answered me with a smirk.

"By the way, mag-ingat ka sa lalaking yun, Janel. Narinig ko kasi na medyo may pagka arrogant yung taong yun." banta niya. "Para namang hindi mo ako kilala, Nicole! Na-managed ko ngang makalusot sa lahat ng mga pinagdaanan ko noon eh. Tsaka ano ngayon kung ganyan ang ugali ng lalaking yan? I don't even have a feelings for him at hindi yon mangyayari" depensa ko. Honestly, I felt a bit nervous about the information that Nicole gave me. Hindi ko nalang pinahalata sa kanya. Hindi rin pala basta-bastang lalaki ang gumugulo sa isipan ko. 

Later that day, Papunta ako sa library para gawin yung mga school works na dapat tapusin. Sa sobrang pagmamadali ko, nakabungguan ko si Clyde. "Ouch! ano ba?! hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?!" pasigaw kong sagot sa kanya. I am a short-tempered person kaya kaagad umiiral ang init ng ulo ko. I dropped all the papers that I'm holding. "Rather than helping me, you will just leave like nothing happened?!" I told him when I saw that he was walking away. Narinig niya ang sinabi ko kaya tumingin ito sandali sa akin. "Next time, know your mistake, Ms. Davis. Hindi yung kaagad kang nagsisisigaw jan." he said coldly. "Wow! Mr. Alvarez, ikaw pa may ganang magsabi ng ganyan ah. Akala mo naman perpekto ka!"I shouted at him but he  just  walked away at naiwan ako sa hallway habang pinupulot yung mga papers na nahulog. I fixed my clothes at binuhat ko ang bag ko. Sobrang inis na inis akong pumasok sa library. Nawala tuloy ako sa mood na gumawa ng school works. Habang naka-upo ako, I remembered the guy na nakabungguan ko sa hallway. Tama nga si Nicole. Hindi basta basta yung ugali ng lalaking yun. Akala mo kung sino! 

Later on, I managed to finished my works and its already late. Inayos ko na ang gamit ko at umuwi na.

Author: Hi there! Hope you enjoy the start of this story. Please don't forget to VOTE, COMMENT and SHARE your experiences in this story with your friends! See you on the next chapter!