The Girl I Was Looking For

CHAPTER 15

After 1 year, both Clyde and Janel graduated from college. Si Janel ay nagtapos sa Canada samantala, pinagpatuloy ni Clyde ang pagtatapos niya sa pinapasukan niyang University sa Pilipinas kasabay ng pagiging Vice President ng Alvarez Corporation.

------------------------------------------------------------------

Janel's POV

I already graduated from college. Hindi ko ganoon na-enjoy ang last year ko dahil sa paglipat ko ng University. But still, hindi ako nagkamali sa naging desisyon ko. Ngayon na nakapag tapos na ako ng pag-aaral, I decided to go back in the Philippines. Nami-miss ko na din kase yung mga naiwan kong mga kaibigan doon.

"Ma, I would like to go back to the Philippines. Mas gusto ko kasing sa Pilipinas ko umpisahan ang business." sabi ko kay mama habang nagdi-dinner kami. Nandoon din sina Tita at Tito and Papa too. Narinig nila ang sinabi ko.

Yes, simula kase nung college ako, I wanted to have my own business.

"I understand your decision, sweetie. Pero sigurado ka ba jan sa plano mo?"

"Opo, I'm a hundred percent sure. In fact, simula pa po noong college pa ako, I wanted to start my career sa Pilipinas" nagkibit balikat ako at ngumiti sa kanila. 

"Oh sige, kung ganon ay papayagan ka naming bumalik sa Pilipinas..." hindi pa natatapos ang sinasabi ni mama nang biglang nagsalita si Tita Savannah.

"Hija, sigurado ka ba jan sa plano mo? If you want, sasamahan kita na maghanap ng trabaho dito. Or maybe pwede kitang isama sa boutique para may pagkaabalahan ka?" ani tita.

Naiintindihan ko ang nararamdaman ni Tita. She doesn't want me to leave, pero buo na ang desisyon ko.

"No tita. I'm sure with it. I hope you understand..." I smiled at them para ipakita na masaya ako sa gusto ko.

"Ok then, hayaan mo akong magasikaso ng mga kakailanganin mo sa pagbabalik sa Pilipinas. Pero, paano ka pagdating mo doon? May trabaho ka bang babagsakan? Mahirap ang mag-umpisa ng negosyo,  hija." nangangambang tanong ni Tita.

"No worries. I have my bank account po. Simula noong college ako ay nakapag-ipon na ako. I think the money is enough para makapagsimula ako. Thank you for all your help Tita Sav. You have a big part in my life." masaya kong sagot. 

Noong kolehiyo kase ako ay nagkaroon ako ng bank account. At lahat ng naiipon ko ay doon ko ilinalagay. Alam ni mama at papa ang lahat ng ito pero hindi nila akalain na naglalagay ako ng pera doon.

Kinabukasan ay maaga kaming umalis. Kasama ko si Tita Sav at si Mama. We are going to fix my papers para sa pag-uwi ko sa Pilipinas. Sina mama at papa ay maiiwan dito sa Canada because they have their jobs here. Si mama ay siyang kasama na ni tita sa pagma-manage ng negosyo at si papa naman ay may sariling trabaho. But they promised na kahit ako lang mag-isa ang uuwi ay susuportahan nila ako. I'm grateful, am I? *giggled. I hope maging maayos ang business ko sa Pilipinas. *sighed

We are on our way nang tumawag ako kay Nicole. I missed her so much. Matagal na kaming di nakakapag-usap at hindi ko alam ang kaganapan sa buhay niya. Simula kase noong araw na naging busy na kami sa personal naming buhay ay hindi na kami nakapag usap ulit. I wonder kung may boyfriend na ba yun ngayon. *giggled

ON PHONE

Nicole: Hello? Janel?

Janel: Hello, Nics? kumusta na? Oyy ang tagalnating di nagka-usap! I miss youuuu

Nicole: Hey Janel! Okay lang naman ako dito. I found my job. Buti nalang di ako ganon nahirapan sa paghahanap ng trabaho. I miss you too!