The Girl I Was Looking For

CHAPTER 10

Janel's POV

After almost 15 hours of flight, nakarating din kami. It was a tiring trip. Nasa airport na kami ngayon and we are just waiting for Tita Savannah. Sabi niya kasi siya nalang magpi-pick up saamin dito sa airport. I already miss the environment sa Philippines. Sobrang lamig ngayon dito sa Canada. Buti nalang, I have my coat. 

After 15 minutes, Tita Sav arrived. She was riding a Montero Sports. Agad kong nakilala si Tita Savannah because her beuty doesn't fade. Sa madaling salita, di nagbago ang appearance nya. She still looks young. Hindi na ako magtataka kung bakit na-inlove si Tito Edward sa kanya. *giggled

"Hi Titaaaa!" I greeted her with a smile. She went towards me and without any hesitation, she hugged me like her real daughter. 

"How's my lovely pamangkin? Na-miss kita Janel!" sobrang saya niya nang makita niya kami.

"I'm okay naman, Tita. How are doin' here? Thankyou nga po pala sa pag-asikaso ng mga papers para makarating kami dito." I smiled. Linagay na namin ang mga bagahe namin sa sasakyan at sumakay sa Montero ni Tita. Simula nung nagtrabaho si tita dito, nakapag-ipon na siya and at the same time, nakapag-ipon na siya for her family. Unfortunately, hangga ngayon hindi parin sila nabibiyayaan ng anak. Kaya ganon nalang ang tuwa ni Tita Sav kapag kasama niya ako. 

"I'm doing fine here, hija. Masaya naman kami ni Tito Edward mo. But now, na nandito kayo, we are even more happier kase may makakasama na kami dito. About dun mga papeles, don't think about them, Janel. Its my pleasure to have you here." she smiled then she started the engine of the car.

Now we are on our last trip. Nagd-drive ngayon si Tita Sav and we are going to their house. Actually it will be our new house to stay in habang nandito kami. 

"How's your trip, Kuya George? Matagal din ang naging byahe nyo" tanong ni tita kay papa habang nagd-drive.   

"Yes, Sav. Nakakapagod ang pagb-byahe . Just imagine yourself in the air within 15 hours of flight.. E eto ngang si ate Camille mo, tinulugan lang kami ni Janel.!" tumawa sa papa habang inis namang nakatingin si mama sa kanya.

"Don't worry kuya. Konting byahe nalang tayo at makakapagpahinga na kayo. Actually I was from my work nung pumunta ako sa airport. Si Edward naman sigurado nasa bahay na din yun." ani Tita Savannah. 

I just nodded on what she said. Pagod na rin ako kaya wala na akong lakas makipagkwentuhan.

------------------------------------------------------------------------------

Narinig ko ang busina ng sinasakyan naming sasakyan kaya nagising ako. We are here. Binuksan ni Tito Edward ang gate ng bahay nila at si Tita Savannah naman ay dineretso ang sasakyan sa garahe. 

"It's nice to have you here, bro!" mainit na bati ni Tito Edward kay papa nang makababa siya ng sasakyan. 

"Hi Tito Edward! It's nice to see you again!" bati ko sa kanya nang magkita kami. 

"Hello there, Janel! Sigurado pagod na pagod kayo sa flight. Mauna na kayo sa loob at tutulungan ko si Kuya George sa mga bagahe niyo." sagot naman ni Tito Edward habang tinutulungan niya sa pagbaba ng mga gamit si papa.

Napaka bait ng mag-asawang Mercado. Lalo na si Tita Savannah. 

Pumunta na kami sa loob ng bahay kasama ko si mama at si tita. Grabe! Kamangha-mangha ang bahay nila. Mayaman kase sina Tita Savannah. They also have their business here in Canada. Isang fashion designer si Tita Savannah while Tito Edward is a lawyer. Pinakita saamin ni Tita Savvanh ang magiging kwarto ko. I was glad when I heard na pina-ayos pa nila yung isang kwarto so that may magiging room daw ako. Sina papa at mama naman ay may sarili din silng kwarto. Naghanda talaga sina Tita Savannah sa pagpunta namin dito. Maya maya din ay nagpunta na kami sa kusina para kumain. It's already 7pm here. Dinner time na. Pagpunta ko sa kusina ay bumungad sakin ang napakaraming mga pagkain. May mga pinoy foods din like adobo na siyang paborito ko.