Chapter 17

791 93 5
                                    

"Hah korang.. Aku baru dapat laporang dari pihak atasan.. Pihak atasan suruh kita cari mangsa kat kawasan pantai.." Ujar hanbin selaku ketua pasukan bomba.

"Seriously?? Pihak atasan suruh kita bertujuh ni pergi cari mangsa kat kawasan pantai sana tu?? Gila ke apa diorang tu??!"

"Apa yang kau merepek bobby??" Jinhwan memandang bobby dengan pandangan kosoong.

"Tak ada lah.. Kat kawasan pantai tu kan kawasan yang berbahaya.. Mana lah tau masa kita tengah cari mangsa tu tiba-tiba~"

"Tiba-tiba apa hyung?? Tiba-tiba ada tsunami cam tu??" Tanya chanwoo kepada bobby.

"Bijak pon kau.. Aku pikir otak kau yang kecik tu tak boleh pakai.. Rupanya boleh pakai.. Bagus-bagus.." Balas bobby.

"Apo hang merepek ni bobby hyung oii.. Kalau tsunami nak berlaku lagi.. Pihak atasan takkan suruh kito semuo ni pi carik mangsa kat sano.." Kata junhoe dengan loghat kedahnya.

"Betul apa yang si gorilla kedah ni cakap.." Tambah donghyuk.

"Mamat bongok ni.." Junhoe mengepal-kepal tangannya dan bersedia untuk membelasah donghyuk namun di tahan oleh yunhyeong.

"Sabar junhoe sabar.. Abaikan jantan tak cukup sifat ni... Sekarang ni baik kita fokus kat misi kita sekarang ni.." Yunhyeong berusah untuk mengawal keadaan.

"Nasib baik yunhyeong hyung ada.. Kalau tak memang bersepai gigi si donghyuk tu kita kerja kan.." Kata junhoe dengan geram.

"Bueekkk!!'' Donghyuk menjelirkan lidahnya kearah junhoe.

"Kim donghyuk!!" Yunhyeong memandang tajam kearah donghyuk dengan harapan supaya dia berhenti menjelirkan lidahnya kearah junhoe namun semua itu hanya lah sia-sia.

"Ehh natang bodoh ni.." Yunhyeong menanggalkan kasut butnya lalu membaling kasut butnya itu kearah donghyuk.

"Adoi!! Apa ni hyung.. Sakit lah!!" Donghyuk mengerang kesakitan.

"Padan muka kau.. Nasib baik hyung baling kasut but hyung kat muka kau.. Kalau hyung potong lidah kau tadi memang bisu seumur hidup lah kau jawabnya.." Kata yunhyeong.

"Kalau aku jadi kau.. Aku potong jer lidah budak tu.. Biar dia tahu langit tu tinggi ke rendah.." Ujar jinhwan.

"Hyung... Apa kaitan potong lidah dengan langit??" Tanya chanwoo yang baru hendak belajar erti sebuah kehidupan.

"Ada kaitan lah!! Kau apa tau?? Kau tu masih fetus lagi.." Jawab jinhwan.

"Cakap jer lah tak tahu.." Sindir bobby.

"Encik bobby bin baldi... Anda pernah rasa tak makan pelempang orang??" Tanya jinhwan sambil menayangkan tangannya yang kecil.

"Makan pelempang orang tak pernah rasa lagi.. Tapi kalau makan lemang tiap-tiap hari raya saya merasa.. Lagi-lagi kalau makan dengan kuah rendang.. Perghhh!!! Sedap dia cam gini!!" Jawab bobby.

"Apakah??!!" Jinhwan tidak mampu berkata apa-apa kerana dia telah kehilangan kata-katanya.

"Dah hilang kata-kata ke bang??" Yunhyeong mula menyakat jinhwan.

"Kau diam lah sotong!!" Bentak jinhwan.

"Alah hyung ni... Jangan lah marah.. Nenek kita kata kalau orang selalu marah-marah ni nanti muka dia cepat berkerut.. Pastu jodoh pon lari.." Kata yunhyeong kepada jinhwan.

"Ahh banyak lah kau.. Itu semua adalah mitos belaka!!" Balas jinhwan.

"Encik abang semua.. Dah habis belum drama bersiri korang tu??" Ujar hanbin.

"Dah!!"

"Bagus lah kalau dah.. Sekarang ni jom kita mula cari mangsa.." Kata hanbin kepada anak-anak buahnya.

"Se.. Sekarang ke bin??" Tanya bobby.

"Sekarang lah.. Takkan lah nak pergi 500 tahun akan datang pulak.." Balas hanbin.

"Ok!!"

*****

DI KAWASAN PANTAI..

"Bro.. Dah lama kita meronda kat sini.. Aku tengok tak ada satu pun mangsa kat sini.." Ujar jinhwan.

"Hyung.. Memang lah kita masih tak jumpa mangsa.. Kita baru jer meronda 10 minit kat kawasan ni.." Balas hanbin.

"Lahh.. Baru 10 minit rupanya.. Pikir dah 10 jam.."

"Ehh jinhwan hyung.. Kalau nak temberang tu agak-agak lah.." Kata donghyuk yang terdengar perbualan di antara jinhwan dan hanbin.

"Wehh donghyuk.. Mana yang lain??" Tanya hanbin kepada donghyuk.

"Diorang semua ada kat belah sana.." Jawab donghyuk.

"Ohh.. Kalau cam tu jom lah pergi kat diorang.." Cadang hanbin.

"Jom!!"

Hanbin, donghyuk dan jinhwan mula beredar lalu berjalan menuju ke tempat dimana rakan-rakan mereka yang lain berada.

"Apa lah nasib.. Diriku yang malang.. Oh tuhan~ " junhoe mencari mangsa tsunami sambil bernyanyi.

Ketika junhoe sedang mengundur ke belakang, tiba-tiba kaki junhoe terpijak sesuatu sehingga mengeluarkan bunyi seperti bunyi tulang rusuk patah.

Krukkk!!!

"Ehh.. Apa benda yang aku pijak ni??" Bisik hati junhoe.

Junhoe melihat kearah kakinya dan mendapati ada objek yang berbentuk seakan-akan badan manusia di bawah kakinya. Junhoe segera membalikkan objek itu dan ternyata itu adalah jasad manusia.

"Uishh manusia lah!!" Junhoe segera memeriksa nadi mangsa itu.

"Dia hidup lagi lah.."

Apabila mengetahui mangsa itu masih hidup, junhoe segera memanggil rakan-rakannya.

"WEHH KORANG!! AKU DAH JUMPA MANGSA!!!" Junhoe menjerit dengan kuat sehingga rakan-rakannya yang berada jauh darinya itu mendengar seruannya.

"Pahal ni junhoe??" Tanya bobby.

"Aku dah jumpa sorang mangsa kat sini.."jawab junhoe.

"Jinjja?? Ok sekarang ni kau ambil air ni pastu basuh sikit kat muka mangsa.. Hyung pergi panggil pasukan paramedik.." Ujar hanbin.

"Ok hyung.." Junhoe mula membersihkan muka mangsa yang di temuinya itu supaya dia boleh bernafas dengan baik.

"Ehh.. Cam kenal jer mamat ni??" Junhoe menenung muka mangsa yang ditemuinya itu sedalam-dalam yang mungkin.

"Ha..hanse??!!"

BERSAMBUNG..

[✔]Haunted Holiday [StrayKids Ft. Victon]Where stories live. Discover now