Supernatural~° A dream or not•••{°bts ff°}#STBSBC2K19 #KAWG2019#starterliste2019

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Aida's pov

Το κοίταξα για μια τελευταία φορά, δεν κυλούσαν πια τα δάκρυα μου,ένιωθα τελείως αναίσθητη, του έριξα την τελικη μου ματιά και το έθαψα, βάζοντας από πάνω ένα λουλούδι

-συγνώμη...

Ψιθύρισα και έφυγα...πήρα το μαύρο σακίδιο μου και αρχισα να περπατάω προς το αεροδρόμιο, είχε νυχτώσει αλλά δεν ένιωθα το κρύο,η πτήση μου έφευγε σε 15 λεπτά,αποφασησα να κάτσω σε ένα κάθισμα να περιμένω, άνοιξα το κινητό μου και έβαλα τα ακουστικά μου χάνοντας τέλειος επαφή με την πραγματικότητα,η ωράση μου θόλωσε, ξαφνικά ενοιωσα ένα σκουντιγμα,

???-Εμ συγνώμη, δεν έχετε κλείσει πτήση για την Σεούλ?

Aida-Ναι γιατί?

???- επειδή έχουν αρχίσει να μαζεύονται άνθρωποι έξω απ'το αεροπλάνο..

A-α ν-ναι, ευχαριστώ.

Είπα αρκετά κρύα,με γρήγορα βήματα έφτασα έξω απτο αεροπλάνο και σύντομα είδα την γη να μικραίνει...

[...]

Η αεροσυνοδός με ξύπνησε ευγενικά και μου εξήγησε πως είχαμε φτάσει στην Σεούλ, την ευχαρίστησα και πήρα το σακίδιο μου, κατέβηκα απτο αεροπλάνο και ετριψα τα μάτια μου,ήταν μεγάλη, γεμάτη κτηρια και ανθρώπους,που φαίνονταν.....χαρούμενοι?πολλοι φαίνονταν χαμένοι,αλλά εγώ ήξερα ακριβώς που πήγαινα, με γρήγορα βήματα κατευθύνθηκα προς ένα βουναλάκι,αρκετά ψηλό αλλά όχι τεράστιο, μετά από αρκετή ώρα βρέθηκα στην κορυφή....ήταν ακόμη εκεί,το σπιτάκι που θυμόμουν, φαινόταν ταλαιπωρημένο, αλλά τα έπιπλα ήταν ακόμη μέσα όπως έβλεπα απ'τά παράθυρα,έσπασα το τζαμί πάνω απτην πόρτα και την άνοιξα,αμέσως αναγνώρισα το αρκουδάκι που ήταν εκει,το πήρα στα χέρια μου και το κοίταξα κρύα,παρόλη την επιθυμία μου να το αγκαλιάσω,δεν μπορούσα, ήθελα τόσο να νοιώσω κάτι αλλά δεν μπορούσα...το άφησα στο κρεβάτι και βγήκα στο μπαλκόνι,έκατσα εκει και δεν κουνήθηκα, πριν το καταλάβω είχαν βγει τ'αστερια, απλωσα το χέρι μου ασυναίσθητα σα'ναθελα να πιάσω ένα και ένα φως πετάχτηκε, αμέσως τράβηξα το χέρι πανω μου σοκαρισμενη.

Α-αφου το έθαψα...δεν γίνεται...όχι...

Χωρις να το πάρω ειδηση κρύα δάκρυα είχαν αρχίσει να κυλούν στα μάγουλα μου, είδα ένα πεφταστέρι και σα μικρό παιδί έκανα μια ευχή, πριν προλάβω να την τελείωσω άνοιξα τα μάτια μου απότομα.

Α- γιατί σας ζητάω χαρές, ξέρω οτι δεν θα με λυπηθείτε.Οπως δεν με Λυπήθηκε κανείς!

Φώναξα μέσα στους λυγμούς μου, ένιωθα απελπισμένη...

Λοιπόν παίδες,αυτή είναι μια μικρή εισαγωγή 😂 ξέρω είναι μικρό και cringe αλλά προσπάθησα 😂😂 ελπίζω να σας άρεσει💜 btw τον τίτλο μου τον έδωσε deviant_theo!follow her ανεβάζει και αυτή βιβλίο με bts💜 ελπίζω να αρέσει η ιστορία μου 😂🤞