Supernatural~° A dream or not•••{°bts ff°}#STBSBC2K19 #KAWG2019#starterliste2019

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Τaehyungs POV

Κοίταξα το ρολόι δίπλα μου και ανασηκώθηκα ελεφρά,ήταν 1:00 το μεσημέρι,είδα την πόρτα να ανοίγει.

Τh-καλημέρααα! Σου έφερα ένα τσάι,δεν ξέρω άμα σου αρέσει το τσάι μέντας αλλά θα σου κάνει καλό!

Τ-ευχαριστώ.

Της χαμογέλασα.

Τ-theo,μίλα της,ξέρω ότι κατηγορεί τον εαυτό της γι'αυτό που έγινε,αλλά στην πραγματικότητα εκείνη με'σωσε.

Τh-θα προσπαθήσω...εσύ φρόντισε να ξεκουραστείς.

Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και έκλεισα τα μάτια μου.

Τheos POV

Κατέβηκα τις σκάλες και κοίταξα τα παιδιά που είχαν μαζευτεί στον καναπέ.

Τh-ειναι καλά...λίγο αδύναμος αλλά είναι καλύτερα πιστεύω.

Jk-ευτυχώς....jin πότε θα καλέσουμε τον γιατρό?

Jin-σε λίγο...Άστον να ξεκουραστεί ακόμη λίγο,δεν κοιμήθηκε πολύ.

Yg-εσύ δεν μας έπριζες να καλέσουμε ασθενοφόρο στις 6 το πρωί?

Ηo-όντως...

Νm-ας τον αφήσουμε ακόμη λίγο.

Ο jimin συμφώνησε.

Ξαφνικά είδα την
Aida να σηκώνεται και να ανεβαίνει τις σκάλες,συνεχίζοντας προς την ταράτσα.

Nm-ακομη κατηγορεί τον εαυτό της...

Th-θα της μιλήσω,μου το ζήτησε ο tae...

Έφυγα με γρήγορα βήματα,έφτασα στην ταράτσα και στήθηκα δίπλα της,με κοίταξε,τα μάτια της ήταν πρισμένα απτο κλάμα,και φαινόταν άυπνη,οι μαύροι κύκλοι κάτω απ'τά μάτια της ήταν έντονοι.

Τh-μην κατηγορείς τον εαυτό σου aida..δεν φταις εσύ! Θα μπορούσε να είχε συμβεί στον καθένα...

Α-όχι..δεν καταλαβαίνεις,χθές το βράδυ... τσακωθήκαμε, και όταν πήγα να φύγω με κράτησε,αλλά πείσμωσα και δεν σταμάτησα...βγήκε να με βρει..αν δεν είχα φύγει δεν θα είχε πάθει τίποτα!

Έπεσε στην αγκαλιά μου και ξέσπασε σε λυγμούς,στην αρχή δεν ανταπέδωσα την αγκαλιά καθώς με ξάφνιασε,αλλά μετά την έσφιξα και μείναμε έτσι για κάτι λεπτά...

Τh-ελα έλα...ηρέμησε...εκείνος μου ζήτησε να σου πω ότι δεν φταίς εσύ,είπε ότι εσύ τον έσωσες.Πως?

Α- Ε....δεν ξέρω...μεσ'τα νεύρα μου?

Ρούφηξε την μύτη της.