Supernatural~° A dream or not•••{°bts ff°}#STBSBC2K19 #KAWG2019#starterliste2019

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27

Αidas POV

‌Aνοιγόκλεισα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου,τα παιδιά ήταν πεσμένα στο πάτωμα,δεν μπορούσα να θυμηθώ τίποτα.Ξαφνικά όλες οι εικόνες πέρασαν απ'τον μυαλό μου και άνοιξα τα μάτια μου σοκαρισμένη.
‌
‌Le-καλημέρα...
‌
‌Κοίταξα την lena που βρισκόταν στην άκρη του μικρού,μεταλλικού δωματίου.
‌
‌Α-απ'οτι φαίνεται δεν είναι τόσο καλή μέρα!
‌
‌Απάντησα αναστατωμένη και σηκώθηκα,κοίταξα γύρω μου και είδα τον tae αναίσθητο μάλλον στην άλλη άκρη δίπλα σε μια γυναίκα που του έμοιαζε αρκετά,λες να είναι....έτρεξα κοντά του
‌
‌Α-tae!tae...
‌
‌Έβγαλα τις τούφες απ'το πρόσωπό του.'Ανοιξε αργά τα μάτια του.Χαμογέλασα ανακουφισμένη και έπεσα στην αγκαλιά του,μου χάιδεψε την πλάτη και με κοίταξε κατάματα, φαινόταν τόσο αδύναμος,η έκφραση του ξαφνικά άλλαξε,φαινόταν ταραγμένος,κοίταξε γύρω του και το βλέμμα του έπεσε στην γυναίκα δίπλα του.
‌
‌Τ-μαμα!
‌
‌Τι στο...δεν μπορεί...ήταν η μαμά του...
‌
‌την ξάπλωσε στα πόδια του και της χάιδεψε την πληγή στο κεφάλι.Εκείνη άνοιξε αργά τα μάτια της.
‌
‌Τ-μαμα... συγνώμη..
‌
‌Μt-ηρέμησε παιδί μου..είμαι καλά.
‌
‌Σηκώθηκε αργά και της χαμογέλασα.
‌
‌Μt-πρέπει να είσαι η aida...o tae μου είπε τα πηγαίνετε πολύ καλά.
‌
‌Μου έκλεισε το μάτι της και ένιωσα σαν ντομάτα για κάτι δευτερόλεπτα, γελασα και την αγκάλιασα,αφού μου άνοιξε τα χέρια της.
‌
‌Μt-λυπάμαι τόσο πολύ για τους γονείς σου,δεν ξες πόσο πολύ με πόνεσε...ήταν τόσο καλοί άνθρωποι,και φίλοι μας επεισης.
‌
'‌Ενιωσα τα μάτια μου να βουρκώνουν αλλά δεν έκλαψα,έπρεπε να φανώ δυνατή.
‌
‌Α-το ξέρω...αλλά γι'αυτό είμαστε εδώ,για να σώσουμε αυτό το μέρος και να τους κάνουμε περήφανους.
‌
‌O tae έβαλε το χέρι του γύρω μου και με φίλησε στο κεφάλι.Τα χαριτωμένα μάτια της μαμάς του έλαμψαν από χαρά,αυτό το πληγωμένο και ταλαιπωρημένο βλέμμα χάθηκε και πλημμύρισε από ελπίδα και περηφάνεια,τόσο πολύ που νόμιζα ότι θα το μετέδιδε σε όλους μέσα στο δωμάτιο.
‌
‌Τh-τι στο....τι γίνεται?
‌
‌Έπιασε το κεφάλι της και το ταρακούνησε.
‌
‌Α-μας έπιασε...
‌
‌Τh-σκατα...
‌
‌ψιθύρισε και έκανε έναν μορφασμό πόνου πρίν ξανατρίψει το κεφάλι της.Σιγά σιγά άρχισαν όλοι να ξυπνάνε με μπερδεμένες εκφρασεις στα πρόσωπά τους.
‌
‌Le-πρέπει να φύγουμε από εδω.Μείνετε πίσω.
‌
‌Ειχα είδη αρχίσει να φρικάρω,το δωμάτιο ήταν μικρό και είμασταν πολλοί,δεν βοηθούσε ιδιαίτερα την κλειστοφοβία μου.Η lena έκανε μια απόπειρα να ανοίξει μια πύλη αλλά δεν έγινε τίποτα και μείναμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον μπερδεμένοι.
‌
‌Le-τι...
‌
‌Ga-μην προσπαθείτε άδικα.
‌
‌Ακουστηκε η βαριά τρομαχτική φωνή του garnok.Tελεια.
‌
‌