WHAT AM I TO YOU

KABANATA 23

KIA'S POV

"You okay?  You look pale?" pag aalalang tanong ko sakanya pakatapos namin makababa sa roller coaster na sinakyan namin kanina.

Tumango lang siya bilang tugon sa tanong ko pero mababakas mo sa kanyang makinis na mukha ang sobrang pamumutla.

Inalalayan ko siyang makaupo isa sa mga benches na malapit sa kinatatayuan namin.

"Dito muna tayo"  saad ko ng maka upo na kami at hinimas himas ko ang kanyang likod ng isa kong kamay.

" You want some cold water to drink?  Wait here and I'll buy" wika ko ng akmang tatayo sana para bumili na.

"Nah.  Just sit here beside me and I'll be okay"  saad niya ng biglang hawakan nito ang aking kamay para pigilan akong tumayo at umalis para bumili ng maiinom. Sandaling tinitigan niya ako sa mata na parang sinasabi niya na wag mo akong iiwan at dito ka lang sa tabi ko. . Napa buntong hininga na lang ako saka nginitian siya kahit na alam kong hindi pa okay ang pakiramdam niya.

Na gu-guilty tuloy ako sa sarili ko dahil ako ang may kasalan kung bakit siya nag kaganyan pakatapos namin makasakay sa roller coaster kahit na bakas sakanyang mukha ang nerbyos ng makita kung gaano ka taas at pasikot sikot ang rides na sasakyan namin. Dapat kasi di na lang ako nagpumilit na sakyan namin yun kanina. #FeelingGuilty.

"But you lo--" aangal sana ako ngunit diko na natapos ang salitang sasabihin ko dahil bigla niya na lang ako hinatak para yakapin. Ramdam ko ang hininga niya sa batok ko sa higpit ng pagkakayakap niya. Amoy na amoy ko rin ang napaka bangong amoy ng damit at katawan niya kahit na pawis na pawis siya dahil sa tirik na tirik ang araw ngayon at tanghali na. Dinig na dinig ko din ang malakas na pintig ng puso niya dahil sa magkadikit ang dibdib namin sa isa't isa.

Bumilis na naman ang pintig ng puso ko sa ginawa niya na parang mga nagkakarerang kabayo sa sobrang bilis na diko maipaliwanag kung bakit. Nagsitayuan ang balahibo ko sa ginawa niya at parang yelong nanigas ng sobra ang katawan ko sa ginawa niyang pagyakap sakin.

"This man was full of surprises" sambit ko saking isipan habang yakap yakap niya na ako.  Diko napansin na napapangiti na pala ako habang sinasambit saking isipan ang mga salitang iyon

"Ikaw lang sapat na my mi amore, I need you so please don't go" pagsusumamong sambit nito malapit saking tenga at bigla niyang higpitan nang sobra ang pagkakayakap sakin na tila ba ayaw niya na akong makawala sakanya.

Naistatwa naman ako sa sinabi niya kahit na di parin siya kumakawala sa pagkakayakap sakin.  Parang echong paulit ulit na sumasagi saking isipan ang sinabi niya.

Ikaw lang sapat na my mi amore, I need you, please don't go

Ikaw lang sapat na my mi amore, I need you, please don't go.

Ikaw lang sapat na my mi amore,  I need you,  please don't go

Kahit na diko alam ang ibig niyang sabihin ng salitang sinabi niya sakin ay automatic na napa ngiti na lang ang aking labi ng diko maintindihan at mas lalong bumilis ang pintig ng puso ko. Dug dug dug dug. Tinapik tapik ko na lamang ang likuran niya para di niya mahalata na nagwawala na ngayon ang puso ko sa sinabi niya. Pakiramdam ko ay parang kamatis na sa pula ang mukha ko.  Nakita ko sa peripheral view ko na napa ngiti siya. Oh em gee!  Napansin kaya niya?  Nahalata niya kaya ako?

Gusto kong kumawala sa pagkakayakap niya sakin ngunit sinasabi ng puso ko na wag akong bibitaw sakanya. Naguguluhan ako kung bakit ayaw gumalaw ng katawan ko para magpumiglas sa yakap niya. Ano ba tong naramdaman ko? May sakit ba ako?  Bakit ganito ang pintig ng puso ko? Parang may kuryenteng dumadaloy saking katawan ng diko maipaliwanag.