~Melody Of Rain~

37.Bölüm 'Evening Sky'

Melody Of Rain~

37.Bölüm

[2 Sene Önce]

‘’Luhan…Sana bir şey anlatmam gerekiyor.’’ Söyledi telefondaki yorgun ses.Öyle ağır ve kasvetli bir tondu ki Luhan duyacağı haberin Sehun’la ilgili olmaması için dua etti.Öldüğünün doğrulanmasına dayanamazdı.Ama JongIn’i bu hale getirebilecek başka ne olabilirdi ki?

Hiçbir şey.

Ağlamaya başlamadan önce sesli bir iç çekip cevapladı.

‘’Bulundu değil mi?’’

JongIn kısa bir süre cevap vermedi.Onun yerine telefonun hoparlörünü kapatmış yattığı yerde televizyon izleyen KyungSoo’ya bir şeyler söylemeye başlamıştı.

‘’Bulundu mu diye soruyor.’’

KyungSoo ağzına bir avuç dolusu mısır tıktıktan sonra karşılık verdi.

‘’Ne bulundu mu diye sor,JongIn.Bunu da mı benim söylememi bekliyorsun?’’  JongIn dişlerini sıkıp gözlerini devirdi ve sonrada elini hoparlörden çekip sordu.

‘’Ne bulundu mu?’’

Yutkunma sesi. ‘’Ölüsü.Sehun’un yani.’’

JongIn kısık bir ‘Ah’ sesi çıkardıktan sonra tekrar eski ses tonuna büründü.

‘’Hayır,Luhan.Başka bir şey anlatacağım.Belki…Sehun’un ölüsünden bile daha çok korkmana sebep olacak bir şey.Bunun için bebeğinin doğmasını bekliyordum ve o sonunda doğdu.’’

‘’Öyleyse bir an önce söyle JongIn.Gerçekten yorgunum tamam mı?Dinlenmem gerekiyor.’’

‘’Sehun…senin kardeşin.’’

Luhan gözlerini devirip sesli bir ‘Of’ sesi çıkardığında telefonu kapatmak için parmağını kırmızı tuşa götürmüş ancak JongIn’in ‘Ciddiyim.’ demesiyle vazgeçmişti.

‘’Tanrı Aşkına,ne kadarda klişe.Beni ondan ayırmak için bu yola mı başvuruyorsun?Sadece onunla kardeş olmam benim önüme geçmene yardım eder çünkü değil mi?Beni ancak bu şekilde alt edebilirsin.’’

‘’Eğer seni alt etmeyi düşünseydim emin ol bunu şimdi değil aylar önce yapmış olurdum.Sehun benimle birlikteyken.Biz hala görüşmeye devam ederken.Ama yapmadım değil mi?’’

JongIn ‘Sehun’ kelimesini ağzına aldığında KyungSoo mısır tabağını esmer olanın başından aşağı döktü ve hayalarına güçlü bir tekme atıp kapıyı çarptıktan sonra odadan çıktı.

JongIn sevgilisinin gönlünü almayı düşünmüş ancak Luhan’ın ardı arkası kesilmeyen soruları yüzünden yapamamıştı.

‘’Bak birebir kardeş olduğunuzu söyleyen yok zaten.Anneleriniz farklı ancak babalarınız aynı.Neden babanın anneni istemediğini sanıyorsun?Annenin babanı görmek için gittiğinizde öldüğünü biliyorsun ve babanı senin öldürdüğünü de.Peki neden küçük adam?Çünkü babanın başka bir ailesi vardı.Ve bil bakalım diğer kadınından olan oğlu kim?’’

Luhan cevap vermedi.Onun yerine balkona çıkmış dirseklerinden birini balkon demirine dayayıp manzarayı seyretmeye başlamıştı.

‘’Ne yapmam gerek şimdi?İnanmam falan mı?’’

‘’Sehun’u en son ne zaman gördün?MinSeok’u ölesiye dövdüğü gün değil mi?Peki o zaman neden bu kadar sinirlendi sanıyorsun?Seninle buluşmaya gelmeden önce beni aradı.Dedi ki ‘ Babalarımızın aynı ama annelerimizin farklı olduğu biri benim neyim olur?’ Afallamıştım.Neden durduk yere böyle bir şey soruyordu ki şimdi.Düşündüm kendi kendime.Sehun’un kardeşim olduğunu öğrenseydim yine de onu sevmeye devam eder miydim?