~Melody Of Rain~

35.Bölüm ''Çünkü Söylediğin Her Şeyi Hatılıyorum.''

Melody Of Rain~

35.Bölüm ‘’Çünkü Söylediğin Her Şeyi Hatılıyorum.’’

‘’Tanrı Aşkına,o orospu çocuğunun Fransa’da ne işi var?Buradan kurtulur kurtulmaz onu bulup ağzına sıçacağım.Küçük fahişesi hamile ve o siktiğimin başka bir ülkesinde sürtüyor öyle mi?Bu defa cidden sınırını aştın Oh Sehun.’’

**

‘’ChanYeol-Ah,yardımına ihtiyacım var.Senden bir iyilik isteyebilir miyim?’’

‘’Aslında daha yeni uçaktan indim ve evime-‘’

‘’Lütfen.Lütfen,Yeollie.Şu an psikopatın tekinin yanında kapana kısılmış durumdayım.Buraya gelemez misin?Tek yapman gereken onu oyalamak.Böylece kaçabilirim.Bana yardım edecek misin?’’

**

KyungSoo yatakta öylece uzanmış tavanı izlerken buradan nasıl kurtulabileceğine dair planlar yapıyordu.YiFan bunu epey önceden planlamış olmalıydıki evde bir ömür yetecek kadar yiyecek vardı.Geniş elbise dolapları ve bir depo dolusu temizlik malzemesi.

Düşüncelerinde öyle çok kaybolmuştu ki tanıdık ses kulaklarını dolduruncaya dek kendine gelmeye niyeti yoktu.Komodinin üzerindeki telefonuna uzandı.YiFan,KyungSoo kimseyi arayamasın diye hattıyla ilgili bir şeyler yapmıştı ancak anlaşılan o ki başkaları onu arayabiliyordu.

Ekranda yazan ismi gördüğünde kısa çaplı bir kalp krizi geçirdi ve ardından etrafı kolaçan edip telefonu cevapladı.

‘’J-JongIn?’’

Telefondan derin bir iç çekiş sesi duyuldu. ‘’İyisin.’’

‘’O haldeyken bile benim için mi endişeleniyorsun aptal?İşlerini görebiliyor musun?Doktor tuvalete gidemeyeceğini söylemişti.Kendi başına yapman mümkün değilmiş.YiFan yanına gelmeme izin vermiyor JongIn beni buraya kilitledi ve kapıyı kırmak istesemde yapamıyorum.Ayrıca bende sendeki cesaret yok.İkinci kattan bile atlayamıyorum.’’

Telefondan kıkırdama sesleri duyuldu ve KyungSoo kafasını yeniden yastığa bırakıp gülümsedi.

‘’Hiç değişmemişsin,Soo.Hala,çok konuşuyorsun.’’

Duydukları yüzünden gülümsemesine ara verip yanında duran ikinci yastığa sıkıca sarıldı.

‘’JongIn…bak sana para verebilirim.Yani istediğin buysa.Sadece…ikinci bir şoka katlanamam.Beni ikinci defa aldatmana.Seni seviyorum,tüm o yaşananlara rağmen.O yüzden eğer beni sevmiyorsan,vazgeç.Daha fazla göz yaşı ist-‘’

‘’Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?’’ Konuştu telefondaki kırgın ses. ‘’Gerçekten bunları para için yaptığımı mı düşünüyorsun?’’ KyungSoo JongIn’in sesinin kısıldığını farkettiğinde kocasının ağlamak üzere olduğuna yemin edebilirdi.

‘’İstersen hiçbir şeye sahip olma.Sen beni sevdiğin sürece,ki muhtemelen dünya üzerinde beni gerçekten seven tek kişisin,ben de seni sevmeye devam edeceğim.26 yaş küçük bir yaş değil,biliyorum.Ama o adam tarafından reddedilmeye öyle çok alışmıştım ki,rutin haline geldiğini söylemek yanlış olmaz sanırım.Ve sen…sana hiçbir zaman güvenemedim,KyungSoo.Ne zaman güvenmek istesem evimizden başka adamların çıktığını görüyordum.Ve en çok acıtanda hiçbir şeyi bilmediğimi düşünüp beni seviyormuş gibi rol yapmandı.O adamları gördükten sonra oldukça sinirli bir şekilde eve gelirdim ve sen sanki hiçbir şeyden haberin yokmuş gibi beni avutmaya çalışırdın.Yatağı dağınık bir halde gördüğümde nasıl paniklediğini farketmediğimi mi sanıyorsun.’’ Sesli bir iç çekip devam etti.